prolongata terminu spłaty — пралангацыя тэрміну плацяжу;
prolongata umowy — пралангацыя дагавора;
prolongata weksla — пралангацыя вэксаля
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przedłużenie
н.
1. падаўжэнне; пралангацыя;
przedłużenie kontraktu — пралангацыя кантракта;
2. працяг
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Frístverlängerung
f - адтэрміно́ўка, праланга́цыя тэ́рміну
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Prolongatión
f -, -en адтэрмінава́нне, прадо́ўжанне; праланга́цыя
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Пралангава́ць ’прадоўжыць (прадаўжаць) тэрмін чаго-небудзь’, праланга́цыя ’прадаўжэнне дзеяння’ (ТСБМ). Праз польск.prolongować, дзе з лац.prolangare, якое з pro‑ і longus ’доўгі’ (Банькоўскі, 2, 782). Ст.-бел.проленгованый ’працягнены’ < ст.-польск.prolengowany < prolongować (Булыка, Запазыч., 266).