прадува́ць

‘дзьмухаючы, ачышчаць што-небудзь; праймаць скразняком каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прадува́ю прадува́ем
2-я ас. прадува́еш прадува́еце
3-я ас. прадува́е прадува́юць
Прошлы час
м. прадува́ў прадува́лі
ж. прадува́ла
н. прадува́ла
Загадны лад
2-я ас. прадува́й прадува́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прадува́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прохва́тывать несов.

1. (пронизывать, пробирать) разг. прайма́ць, прабіра́ць;

2. (наносить глубокую, сквозную рану) прост. прайма́ць, прабіва́ць, праціна́ць;

3. безл. (о поносе), прост. прайма́ць;

4. перен. (критиковать), прост. прахо́пліваць, прахва́тваць, прабіра́ць; см. прохвати́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сважы́ць ‘струменіць’ (глыб., Сл. ПЗБ). Аўтары слоўніка мяркуюць пра сувязь з рус. скважина ‘шчыліна’, што дае падставы бачыць у ім дэфармаванае рус. сквози́тьпраймаць наскрозь’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прайма́цца несов.

1. пропи́тываться;

2. преисполня́ться;

1, 2 см. праня́цца;

3. страд. прони́зываться, пробива́ться; см. прайма́ць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прошиба́ть несов., разг.

1. (пробивать) прабіва́ць;

2. (пронимать) прайма́ць;

пот прошиба́ет пот прайма́е;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прони́зывать несов.

1. (продевать сквозь что) прані́зваць, пралы́гваць, праця́гваць;

2. (пробивать насквозь) прабіва́ць, прайма́ць, прако́лваць, праціна́ць;

3. перен. (проникать внутрь кого-, чего-л.) прайма́ць, прані́зваць; см. прониза́ть 1, 3, 4;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Про́йма1 ’адтуліна, праход’, ’выраз у адзежы для рукі, рукава’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл.; Сл. Брэс.). Рус. про́йма ’тс’. Да праймаць, параўн. праём.

Про́йма2 ’скразняк, скразны вецер’ (Гарэц., Др.-Падб., ТСБМ, Нас.), ’расслабленне’ (Др.-Падб.). Этымалагічна тое ж, што і пройма1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

проноси́тьI несов.;

1. в разн. знач. прано́сіць;

2. безл. (о поносе), прост. прано́сіць, прайма́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przejmować

незак.

1. прабіраць, праймаць;

2. перахопліваць;

3. пераймаць (звычаі);

гл. przejąć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

penetrate [ˈpenɪtreɪt] v.

1. праніка́ць; прайма́ць; прані́зваць;

A ray of light penetrated the room. Прамень святла пранік у пакой.

2. разуме́ць, спасціга́ць;

penetrate into the secrets of nature спасціга́ць таямні́цы прыро́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)