суб’екты́ўны, -ая, -ае.

1. Уласцівы толькі гэтаму суб’екту, асобе.

Суб’ектыўнае адчуванне.

2. Прадузяты, пазбаўлены аб’ектыўнасці.

Суб’ектыўная ацэнка.

|| наз. суб’екты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лицеприя́тный небесстаро́нні; несправядлі́вы; неаб’екты́ўны; прадузя́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

небеспристра́стный небесстаро́нні; (несправедливый) несправядлі́вы; прадузя́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

судзі́лішча, -а, н.

1. (пагард.). Прадузяты разбор, падобны на суд.

Над ім устроілі цэлае с.

2. кніжн. Тое, што і суд (уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

предубеждённый (прадузя́та) настро́ены; перакана́ны напе́рад; прадузя́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пристра́стный небесстаро́нні, неаб’екты́ўны; несправядлі́вы; перадузя́ты; прадузя́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неаб’екты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не адлюстроўвае сапраўднага становішча спраў; прадузяты. Неаб’ектыўны падыход. Неаб’ектыўны вывад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fair-minded [ˌfeəˈmaɪndɪd] adj. справядлі́вы; не прадузя́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vórgefasst

a прадузя́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

partéi¦isch

a неаб’ектыўны, прадузя́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)