наёмны, -ая, -ае.

1. Які працуе па найме або які выконваецца наёмнай сілай.

Н. рабочы.

Наёмная праца.

2. Які здаецца ў наём за пэўную плату.

Наёмная кватэра.

3. Падкуплены, прадажны.

Н. забойца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

venal [ˈvi:nl] adj. fml прада́жны; падку́плены; кары́слівы;

venal practices кару́пцыя, прада́жнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прастыту́тка, ‑і, ДМ ‑тутцы; Р мн. ‑тутак; ж.

1. Жанчына, якая займаецца прастытуцыяй; публічная жанчына.

2. перан. Разм. Беспрынцыповы, прадажны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

viperous

[ˈvaɪpərəs]

adj.

ядаві́ты; прада́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

здра́длівы, -ая, -ае.

1. Які можа здрадзіць, прадажны.

З. чалавек.

2. Які заключае ў сабе здраду, з’яўляецца здрадай.

З. ўчынак.

3. перан. Падманлівы, каварны, які ўтойвае ў сабе што-н. непрыемнае.

Здрадлівая ўсмешка.

З. лёд.

|| наз. здра́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прода́жный в разн. знач. прада́жны;

прода́жная цена́ прада́жная цана́;

прода́жное перо́ прада́жнае пяро́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bestéchlich

a прада́жны, падку́пны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

venal

[ˈvi:nəl]

adj.

1) прада́жны

2) падку́пны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прастыту́тка

(лац. prostituta)

1) жанчына, якая займаецца прастытуцыяй;

2) перан. беспрынцыповы, прадажны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

здра́длівы

1. verräterisch, tréulos;

2. (прадажны, вераломны) tückisch, trügerisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)