regularity [ˌregjuˈlærəti] n. рэгуля́рнасць; пра́вільнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

truthfulness [ˈtru:θfəlnəs] n. праўдзі́васць; пра́вільнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prawidłowość

ж. правільнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

беспамылко́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць беспамылковага; правільнасць. Беспамылковасць вывадай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́зніцца, ‑ніцца; зак.

Страціць правільнасць у размяшчэнні, страціць цэласнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

poprawność

ж.

1. правільнасць; слушнасць;

poprawność języka — правільнасць мовы;

2. карэктнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

даве́сці², -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -вяло́; -вядзі́; -вёдзены; зак., што.

Даказаць, пацвердзіць правільнасць чаго-н. фактамі, довадамі.

Д. тэарэму.

|| незак. даво́дзіць, -во́джу, -во́дзіш, -во́дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інспектава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., каго-што.

Правяраць правільнасць чыіх-н. дзеянняў шляхам нагляду і інструктавання.

І. школу.

|| наз. інспектава́нне, -я, н. і інспе́кцыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

correctness [kəˈrektnəs] n.

1. пра́вільнасць, слу́шнасць, дакла́днасць

2. карэ́ктнасць, добрапрысто́йнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

све́дчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. аб чым, пра што і з дадан. Пацвярджаць правільнасць, сапраўднасць чаго-н. у якасці відавочніка, сведкі, дасведчанай асобы.

С. аб забойстве.

2. аб чым і пра што. Быць сведчаннем чаго-н.

Парадак на пісьмовым стале сведчыць пра тое, што вучань акуратны.

3. каму, па чым. Даць паказанні на судзе.

С. па справе крадзяжу.

4. што. Афіцыйна пацвярджаць правільнасць чаго-н.

С. подпіс дырэктара.

|| зак. засве́дчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)