правяра́нне ср. прове́рка ж.; испыта́ние; см. правяра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экзаменава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., каго-што.

Правяраць веды па якім-н. прадмеце.

|| зак. праэкзаменава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэсці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак.

Правяраць, вызначаць што-н. пры дапамозе тэста.

|| зак. пратэсці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. тэсці́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правяра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. правяраць — праверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эталані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Правяраць па эталону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантралява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак., каго-што.

Браць пад кантроль, правяраць.

К. працоўную дысцыпліну.

|| зак. пракантралява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны.

|| наз. кантралява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поверя́ть несов., уст.

1. (проверять) правяра́ць; (сверять) звяра́ць;

поверя́ть карау́лы воен. правяра́ць караву́лы;

2. (доверять) давяра́ць;

поверя́ть та́йну дру́гу давяра́ць таямні́цу ся́бру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інспектава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., каго-што.

Правяраць правільнасць чыіх-н. дзеянняў шляхам нагляду і інструктавання.

І. школу.

|| наз. інспектава́нне, -я, н. і інспе́кцыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эталанава́ць

‘правяраць што-небудзь па эталоне’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. эталану́ю эталану́ем
2-я ас. эталану́еш эталану́еце
3-я ас. эталану́е эталану́юць
Прошлы час
м. эталанава́ў эталанава́лі
ж. эталанава́ла
н. эталанава́ла
Загадны лад
2-я ас. эталану́й эталану́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час эталану́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

верыфікава́ць

‘праверыць (правяраць), засведчыць (сведчыць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. верыфіку́ю верыфіку́ем
2-я ас. верыфіку́еш верыфіку́еце
3-я ас. верыфіку́е верыфіку́юць
Прошлы час
м. верыфікава́ў верыфікава́лі
ж. верыфікава́ла
н. верыфікава́ла
Загадны лад
2-я ас. верыфіку́й верыфіку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час верыфіку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)