пераве́трыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Прасушыць на ветры; праветрыць. Пераветрыць збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паве́трыць

‘пасушыць што-небудзь на ветры, праветрыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паве́тру паве́трым
2-я ас. паве́трыш паве́трыце
3-я ас. паве́трыць паве́траць
Прошлы час
м. паве́трыў паве́трылі
ж. паве́трыла
н. паве́трыла
Загадны лад
2-я ас. паве́тры паве́трыце
Дзеепрыслоўе
прош. час паве́трыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасвяжы́ць, ‑свяжу, ‑свяжыш, ‑свяжыць; ‑свяжым, ‑свежыце; зак., што.

Разм. Асвяжыць, праветрыць. — Трэба ж табе хоць трошкі прасвяжыць галаву, — не слухае сябар. — А то ўсё на рабоце ды на рабоце. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвяжыць, праветрыць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

przewietrzyć

зак.

1. праветрыць;

2. разм. вывесці пагуляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́ветрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

1. Змяніць, разбурыць што‑н. уздзеяннем ветру, кліматычнымі ўмовамі. На кольненскіх, боркаўскіх, млінкоўскіх палях стаяць велізарныя штабялі торфу з гноем, складзеныя дбала, па-гаспадарску: іх ні сонца не высушыць, ні вецер не выветрыць, ні паводка не змые. Палтаран. // Добра праветрыць, прымусіць знікнуць пад уздзеяннем ветру, свежага паветра.

2. перан. Прымусіць забыць. Сэрца — не сухое поле. З яго не выветрыш памяці па пясчынцы. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвяжы́ць

1. erfríschen vt; kühlen vt (ахаладзіць); lüften vt (праветрыць памяшканне);

2. (аднавіць сілы) (wíeder) belében vt;

3. (абнавіць, паднавіць) ernéuern vt; áuffrischen vt (колер);

4. (аднавіць у памяці) das Gedächtnis áuffrischen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

air

[er]

1.

n.

1) паве́тра n.; атмасфэ́ра f.; не́ба n.

Birds fly in the air — Пту́шкі лётаюць у паве́тры

2) рух паве́тра, ве́трык -а m.

a hot day without a breath of air — гара́чы дзень без найме́ншага паве́ву ве́трыку

3) этэ́р -у m.

to be/go on the air — быць у этэ́ры

4) Figur. публі́чнае выка́званьне

He gave air to his opinions — Ён публі́чна вы́казаў сваю́ свае́ пагля́ды

5) вы́гляд -у m.; мі́на, по́за; мане́ра f.

to assume solemn air — прыня́ць урачы́сты вы́гляд

6) мэлёдыя f.

a traditional air — стара́я мэлёдыя

2.

v.t.

1) праве́трываць, прасу́шваць

to air a room — праве́трыць пако́й

2) выка́зваць, абвяшча́ць

Do not air your troubles — Не агало́швай сваі́х бе́даў

3) ве́сьці на прагуля́нку

4) informal перадава́ць у ра́дыё або́ тэлеві́зіі

3.

v.i.

праве́трыцца; прайсьці́ся, прае́хацца

4.

adj.

1) авіяцы́йны; з самалёту

air photography — аэрафотазды́мка f.

2) паве́траны, у паве́тры

air dominance — перава́га ў паве́тры

air alert — паве́траная трыво́га

•

- airs

- by air

- clear the air

- get the air

- give the air

- in the air

- off the air

- on the air

- take the air

- up in the air

- walk on air

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)