аднаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Аднолькавай меры, працягласці; раўнамерны. Рыгор зірнуў на Зосю і ўгледзеў, што яе бялесыя льняныя валасы, заўсёды акуратненька расчэсаныя на прабор і завітыя ў дзве аднамерныя па даўжыні і таўшчыні касы, на скорую руку былі згорнуты ў куклу. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parting​1 [ˈpɑ:tɪŋ] n.

1. расстава́нне, развіта́нне;

the sadness of parting сум развіта́ння

2. BrE прабо́р (у валасах)

♦

a/the parting of the ways раздаро́жжа, ро́стань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schéiteln

vi

sich (D) das Haar ~ — рабі́ць сабе́ прабо́р на галаве́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Прадзе́л ’дробныя грачаныя крупы’, ’прамежак паміж зубамі’ (іўеў., Сл. ПЗБ). З рус. пробел ’дробныя грачаныя крупы’, ’адтуліна, праём’, ’прабор ў валасах’ і г. д. < проделывать //проделать < делать < прасл. *delati. Параўн. у спец. значэнні проделывать крупу ’малоць, драць крупы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schéitel

m -s, -

1) це́мя, ма́каўка

2) прабо́р

er trägt den ~ links — у яго́ прабо́р з ле́вага бо́ку

vom ~ bis zur Sóhle — з галавы́ да ног

3) матэм. вяршы́ня вугла́; вышэ́йшая кро́пка (крывой і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rozdziałek

rozdział|ek

м.

1. невялікі раздзел (глава);

2. прабор;

uczesanie z ~kiem — прычоска з праборам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рад¹, -а, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Лінія роўна размешчаных аднародных прадметаў.

Р. пладовых дрэў.

Стаяць радамі.

2. Сукупнасць з’яў, падзей і пад., якія ідуць адно за адным.

Рады пакаленняў.

3. Некаторая, звычайна немалая колькасць чаго-н.; шэраг.

Праслухалі р. лекцый.

4. толькі мн. Склад, асяроддзе.

У радах арміі.

5. Магазіны, ларкі, размешчаныя ў адну лінію.

Гандлёвыя рады.

6. Прабор у валасах.

Расчэсаныя на р. валасы.

◊

У першых радах — уперадзе ўсіх.

|| памянш. радо́к, -дка́, мн. -дкі́ -дко́ў, м. (да 1 і 6 знач.); прым. радко́вы, -ая, -ае і радавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.; спец.).

Радковая сяўба.

Радковая сеялка.

Радавая пасадка бульбы.

Радавая сеялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

parting

[ˈpɑ:rtɪŋ]

1.

n.

1) ад’е́зд, вы́езд -у m.; расстава́ньне, расста́ньне n.

2) разьдзяле́ньне

parting of the roads — ро́стань f., раздаро́жжа n.

3) прабо́р, прадзе́л -у m. (у валасо́х)

2.

adj.

1) разьвіта́льны

2) які́ ад’яжджа́е

3) які́ разьдзяля́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ка́ры ​1, ‑ая, ‑ае.

Карычневы (пра колер вачэй). Роўненькі прабор валасоў здаваўся залацістым, карыя вочы былі колеру добра выспелай вішні. Дуброўскі. Саханюк быў хлопец сухарлявы, досыць высокага росту, меў даволі прыгожы твар, але малавыразныя, жаўтавата-карыя вочы яго крыху псавалі. Колас.

[Ад цюрк. кара — чорны.]

ка́ры ​2, ‑аў; адз. няма.

1. Сані для перавозкі бярвення. Людзі.. вазілі дахаты бярвенне на карах, на звычайных санях. Бядуля. Два калгаснікі канём, запрэжаным у кароценькія, шырокія, як атопак, кары, вытралёўвалі бярвенне да дарогі. Дуброўскі.

2. Вялікія калёсы для перавозкі грузаў. Шэсць чалавек правілі кары: жніво і ўборка, з поля, былі блізка. Чорны. Увесь заямнінскі дзядзінец уставілі фурманкі: тут былі карэты, брычкі, вазы, кары. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kämmen

1.

vt

1) прычэ́сваць, расчэ́сваць

das Haar in éinem Schéitel ~ — прычаса́цца на прабо́р

2) часа́ць (воўну)

3) вайск. прачэ́сваць (мясцовасць)

2.

(sich) прычэ́свацца

sich kléidsam ~ — зрабі́ць прычо́ску да тва́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)