trel, ~u

м. трэль, пошчак (салаўя);

~e skowronka — трэлі жаўрука;

słowiczy trel — салаўіны пошчак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

warble​1 [ˈwɔ:bl] n.

1. hum. пе́сня, мело́дыя

2. шчэ́бет, шчабята́нне (птушак); по́шчак (салаўя)

3. lit. журчэ́нне, цурчэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цёхканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цёхкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Далятаў спеў салаўя: цоканне, перабор, пошчак, цёхканне і свіст. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Náchtigallenschlag

m -(e)s по́шчак салаўя́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дробь​III

1. (дробны стук) дро́бат, -ту м.;

2. (трель) по́шчак, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кукава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеяслова кукаваць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Зязюля лічыла некаму гады і аж пошчак ішоў па лесе ад яе кукавання. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

werbel

м.

1. барабан;

2. барабанны пошчак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тэлета́йп, ‑а, м.

Літарадрукавальны тэлеграфны апарат з клавіятурай, як у друкарскай машынцы, для перадачы тэксту на адлегласць. Запрацавалі механізмы ўнутры машыны, і праз некалькі мінут пачуўся выразны пошчак тэлетайпа: адказ ёсць. «Маладосць».

[Ад грэч. tēle — далёка і англ. type — друкаваць на машынцы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трель​I ж., муз. и пр. трэль, род. трэ́лі ж.; (соловья — ещё) по́шчак, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tríllern

1.

vi пуска́ць трэль, выво́дзіць по́шчак

2) (гу́чна) напява́ць (без слоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)