pony [ˈpəʊni] n. zool. по́ні; маларо́слы конь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pony-trekking [ˈpəʊniˌtrekɪŋ] n. BrE прагу́лка на по́ні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kuc

м. поні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pony

[ˈpoʊni]

n., pl. -nies

по́ні n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nag​2 [næg] n.

1. infml, dated стары́ конь; каня́ка, кля́ча

2. ко́нік, по́ні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Pony

['pɔni:]

I

n -s, -s (парода коней) по́ні

II

m -s, -s грыўка, чубо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ По́нцы ’рамка ў калодачным вулеі’ (гродз., Сл. ПЗБ). З рус. по́ні}ьк попка ’перакідная сетка на птушак: сіло ў выглядзе сеткі, нацягнутай на абруч’, пояса ’рэшата’. Паводле Даля (3, 750), папцы ад панамцы, пять, брать. Паводле Фасмера (3, 326), звязана са ст.-слав. пьнѫ, пати ’нацягваць’, опонл ’завеса’, што больш імаверна. Рамка ў вулеі мае выгляд сеткі — відаць, перанос паводле падабенства.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)