запозда́лый запо́знены; (поздний) по́зні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запо́знены, -ая, -ае.

Які з’явіўся, здарыўся са спазненнем, занадта позні.

Запозненая вясна.

|| наз. запо́зненасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкла́д, -у, М -дзе, м.

Перанясенне на больш позні тэрмін; адтэрміноўка.

А. не ідзе на лад (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спо́знены, -ая, -ае.

1. Які наступае, адбываецца, робіцца пазней звычайнага або пазней, чым трэба.

Спозненая восень.

С. прыезд.

2. Позні.

С. званок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазне́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. позні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазне́йшы (выш. ст ад позна, позні) später

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Даволі позні. Ужо быў пазнаваты час. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tardy [ˈtɑ:di] adj. fml

1. паво́льны, мару́дны

2. запо́знены, по́зні;

tardy progress слабы́ прагрэ́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

późny

późn|y

позні;

~a starość — глыбокая старасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адтэрмінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

1. Перанесці выкананне чаго-н. на больш позні тэрмін.

А. плацяжы.

2. Прадоўжыць тэрмін годнасці чаго-н.

А. камандзіроўку.

|| незак. адтэрміно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адтэрміно́ўка, -і, ДМо́ўцы, мн. -і, -но́вак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)