signature [ˈsɪgnətʃə] n. по́дпіс; аўто́граф;

put one’s signature to a document паста́віць по́дпіс пад дакуме́нтам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэксто́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж. (разм.).

Кароткі тлумачальны подпіс пад малюнкам, здымкам, карыкатурай.

Ён умеў пісаць з’едлівыя тэкстоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́дпись ж. по́дпіс, -су м.;

собственнору́чная по́дпись уласнару́чны по́дпіс;

за по́дписью и печа́тью за по́дпісам і пяча́ткай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

indecipherable [ˌɪndɪˈsaɪfrəbl] adj. неразбо́рлівы (почырк, подпіс і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паручы́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паручыцеля. Паручыцельскі подпіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяра́льнік, ‑а, м.

Асоба, якая завярае, сведчыць што‑н. Подпіс завяральніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факсі́міле.

1. нескл., н. Дакладнае ўзнаўленне рукапісу, дакумента, подпісу (спец.).

2. прым., нязм. Дакладна ўзноўлены.

Подпіс ф.

3. прысл. Дакладна ўзноўлены.

Рукапіс выдадзены ф.

|| прым. факсімі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчыркну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Паставіць свой подпіс; распісацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзамена́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экзаменатара. Экзаменатарскі подпіс. Экзаменатарскі стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podpis, ~u

м. подпіс; надпіс;

własnoręczny podpis — уласнаручны подпіс;

złożyć podpis — паставіць подпіс; падпісаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)