пле́ўка ж.

1. (на жидкости) пе́нка, плёнка;

2. (тонкая кожица) плева́, плёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

audio tape [ˈɔ:diəʊteɪp] n. плёнка гуказа́пісу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фанагра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

Дыск, плёнка, магнітная стужка і пад. з гукавым запісам.

|| прым. фанагра́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлоадчува́льны, -ая, -ае.

У фотатэхніцы: які мае ўласцівасць адчуваць святло, рэагаваць на святло.

Святлоадчувальная плёнка.

|| наз. святлоадчува́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэлафа́н, -у, м.

Празрыстая цэлюлозная плёнка, якая выкарыстоўваецца для ўпакоўкі, а таксама ў падіграфіі і іншай вытворчасці.

|| прым. цэлафа́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фтарапла́ставы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з фтарапласту. Фтарапластавая плёнка. Фтарапластавыя пакрыцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуказа́піс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Запіс спецыяльнымі апаратамі гаворкі або музыкі на плёнку, пласцінку і пад., а таксама плёнка, пласцінка з такім запісамі.

Студыя гуказапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водараствара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ўласцівасць растварацца ў вадзе. Водарастваральная плёнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тонкая пругкая плёнка, якая з’яўляецца перагародкай, абалонкай у жывым арганізме.

Барабанная п.

Плавальная п.

|| прым. перапо́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малаадчува́льны, ‑ая, ‑ае.

Які слаба рэагуе на знешнія ўплывы. Малаадчувальная фатаграфічная плёнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)