2.Пляскаты, з зубчастымі краямі плод гэтай расліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сплю́снутый
1.прич. спляска́ны, распляска́ны;
2.прил. (плоский)пляска́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
płaski
плоскі, пляскаты, плыткі;
płaski dach — пляскаты дах;
płaski talerz — мелкая (плыткая) талерка;
płaski obcas — нізкі абцас
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
plan
a
1) ро́ўны, пло́скі, пляска́ты
2) зразуме́лы, я́сны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
boater
[ˈboʊtər]
n.
1) ло́дачнік -а m., вясьля́р весьляра́m.
2) саламя́ны пляска́ты капялю́ш з паля́мі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
распляска́ны1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым.зал.пр.ад распляскаць 1.
распляска́ны2, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад распляскаць 2.
2.узнач.прым. Які распляскаўся 2, стаў плоскім; пляскаты. Міхаленя нахіліўся і падняў з-пад ног расплясканую галоўку.. снарада.Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патысо́н
(фр. patisson, ад pate = пірог)
агародная расліна сям. гарбузовых, пашыраная ў розных кліматычных зонах, а таксама пляскаты, з зубчастымі краямі плод гэтай расліны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Пляска́чка: у пляскачку ’гульня хлопчыкаў з пляскатымі каменьчыкамі, якія падскокваюць на паверхні вады’ (гродз., Нар. словатв.). Ад пляскаты (гл.), у выніку семантычнай кандэнсацыі словазлучэння гульня пляскатымі каменьчыкамі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плеснік ’трыпутнік сярэдні, Plantago media L.’ (гродз., Кіс). Няясна, магчыма, звязана з пляскаты, плоскі (гл.). Параўн. таксама плісняк, алешнік, плішнік і інш., якія называюць аер, * Acorus calamus L.’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плёскі ’пляскаты’ (Шат.; смарг., пух., чэрв., Сл. ПЗБ; сміл., Стан.), плескачы ’плоскі’ (ТС), плёсклая (жывёла) ’схуднелая’ (драг., ЛА, 1). Да плоскі (гл.), якое змянілася пад уплывам польск.plaski, plas kąty, што ад першаснага plask ’плоская ніжняя паверхня далоні’ (Банькоўскі, 2, 599).