захлебяста́ць

‘пачаць плявузгаць, балбатаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. захлебяшчу́ захлябе́шчам
2-я ас. захлябе́шчаш захлябе́шчаце
3-я ас. захлябе́шча захлябе́шчуць
Прошлы час
м. захлебяста́ў захлебяста́лі
ж. захлебяста́ла
н. захлебяста́ла
Загадны лад
2-я ас. захлебяшчы́ захлебяшчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час захлебяста́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папляву́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Плявузгаць некаторы час. [Папас:] — Дурні яны. А ты не зважай. Паплявузгаюць і змоўкнуць, што ж яны яшчэ могуць? Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Блегуза́ць, бляву́зґаць ’плявузгаць’. Гл. пляву́згаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кляву́згаць ’плявузгаць’ (Жд. 2). Гл. плявузгаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пля́згаць ’плявузгаць’ (баран., Сл. Брэс.). У выніку кантамінацыі пляскаць (параўн. пляскаць языком ■ — ТСБМ) і плявузгаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плести́ несов., в разн. знач. пле́сці;

◊

плести́ вздор (ерунду́) пле́сці (вярзці́, пляву́згаць) лухту́ (глу́пства);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rabbit​2 [ˈræbɪt] v. палява́ць на труса́ або́ за́йца; ста́віць па́стку на трусо́ў або́ зайцо́ў

rabbit on [ˌræbɪtˈɒn] phr. v. BrE, infml(about) гавары́ць (доўга, падрабязна, шматслоўна), пляву́згаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chrzanić

незак. разм. плявузгаць; мянціць (малоць) языком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ględzić

незак. разм. ныць, нудзець; плесці, плявузгаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Талато́ніць ’плявузгаць, гаварыць’ (ТС). Параўн. рус. талата́ ’хто невыразна гаворыць’. Звязана з талала́ (Фасмер, 4, 15), утварэнне ад гукапераймальнай асновы *талатаць з экспрэсіўным суф. ‑оні‑, параўн. польск. fafłonić ’гаварыць, плявузгаць’ (адносна словаўтварэння параўн. Борысь, Leksyka słów., 30).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)