пляву́згаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Гаварыць абы-што, малоць языком без толку, пустое.

|| зак. напляву́згаць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пляву́зганне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пляву́згаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пляву́згаю пляву́згаем
2-я ас. пляву́згаеш пляву́згаеце
3-я ас. пляву́згае пляву́згаюць
Прошлы час
м. пляву́згаў пляву́згалі
ж. пляву́згала
н. пляву́згала
Загадны лад
2-я ас. пляву́згай пляву́згайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пляву́згаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пляву́згаць несов., прост. болта́ть, трепа́ться, моло́ть (нести́) чушь (вздор)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пляву́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Гаварыць абы-што, пустое, без толку. Можа, цэлую гадзіну.. [Гардзей] знарок, не зважаючы на непрыхільнасць Ігната, плявузгаў пра розныя дробязі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пляву́зґаць, плеву́зкаць, пляву́зкаць, блеву́зкаць, пляву́скаць, пляву́рзґьць ’гаварыць лішняе, пустое, без толку; гаварыць аб адным і тым жа; малоць языком; разводзіць плёткі’ (ТСБМ, Мядзв., Янк. 2, Шат., Касп., Сл. ПЗБ, Мат. Гом., ТС, міёр., Нар. лекс.; ельск., Жыв. НС; карэліц., Шатал.; бялын., Янк. Мат.), ’гаварыць нейкую брыду’ (Варл.), бляву́згаць ’блюзнерыць’ (Стан.), пляву́здаць: плявуздае німа ведае што! (= “гаворыць ерунду”) (Воўк-Лев., Татарк., 182), пляву́згало ’хто шмат гаворыць’ (слонім., Сл. рэг. лекс.), пляву́рзґьла ’той, хто гаворыць не да месца’ (міёр., З нар. сл.). Балтызм. Параўн. літ. blevỹzgoti ’брыдкасловіць’; або pliáuza ’балбатун’, pliaũzaroti ’балбатаць’ (Саўка, Запісы 23, 55).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напляву́згаць гл. плявузгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бляву́згаць

‘плявузгаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бляву́згаю бляву́згаем
2-я ас. бляву́згаеш бляву́згаеце
3-я ас. бляву́згае бляву́згаюць
Прошлы час
м. бляву́згаў бляву́згалі
ж. бляву́згала
н. бляву́згала
Загадны лад
2-я ас. бляву́згай бляву́згайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бляву́згаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біліндра́сіць

‘плявузгаць, несці лухту’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. біліндра́шу біліндра́сім
2-я ас. біліндра́сіш біліндра́сіце
3-я ас. біліндра́сіць біліндра́сяць
Прошлы час
м. біліндра́сіў біліндра́сілі
ж. біліндра́сіла
н. біліндра́сіла
Загадны лад
2-я ас. біліндра́сь біліндра́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час біліндра́сячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запляву́згаць

‘пачаць плявузгаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запляву́згаю запляву́згаем
2-я ас. запляву́згаеш запляву́згаеце
3-я ас. запляву́згае запляву́згаюць
Прошлы час
м. запляву́згаў запляву́згалі
ж. запляву́згала
н. запляву́згала
Загадны лад
2-я ас. запляву́згай запляву́згайце
Дзеепрыслоўе
прош. час запляву́згаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захлебяста́ць

‘пачаць плявузгаць, балбатаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. захлебяшчу́ захлябе́шчам
2-я ас. захлябе́шчаш захлябе́шчаце
3-я ас. захлябе́шча захлябе́шчуць
Прошлы час
м. захлебяста́ў захлебяста́лі
ж. захлебяста́ла
н. захлебяста́ла
Загадны лад
2-я ас. захлебяшчы́ захлебяшчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час захлебяста́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)