◎ Плы́чыць ’рэгуляваць глыбіню ворыва’ (карэліц., Шатал.). Няясна. Магчыма, ад плыткі (гл.) > плытчыць ’рабіць больш плыткім’.⇉.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Плы́тна ’павольна (пра плынь ракі)’ (маст., Сцяшк. МГ). Да плыткі (гл.). Суф. ‑на, як у павольна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пераме́л, ‑у, м.

Неглыбокае месца на ўсю шырыню ракі. Цяпер плыткі перамел зарос чаротам, рагазою, па ім як не слалася ніцая лаза. Сачанка. Назаўтра мароз хоць і памацнеў крыху, але яго моцы яшчэ не хапала на тое, каб надзейна стала рака, хоць на перамеле. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Плы́ўны ’пакаты (страха)’ (барыс., Сл. ПЗБ). Рэгіяналізм, утвораны пры дапамозе суф. *‑ьд‑ ад плы(ў)сці (гл.). Параўн. плыткі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

seicht

a

1) плы́ткі, ме́лкі, неглыбо́кі

2) павярхо́ўны, пусты́

~es Geréde — пусты́я размо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

płytki

1. плыткі; неглыбокі;

płytki talerz — плыткая талерка;

2. павярхоўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flatware

[ˈflætwer]

n.

1) стало́вы прыбо́р (нож, відэ́лец, лы́жка)

2) плы́ткі по́суд (тале́ркі, спо́дкі, блю́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

depthless

[ˈdepӨləs]

adj.

1) плы́ткі

2) павярхо́ўны

3) бяздо́нны, непаме́рна глыбо́кі

the depthless ocean — бяздо́нны акія́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frothy

[ˈfrɔӨi]

adj.

1) пе́ністы

frothy soap suds — пе́ністая мы́льная вада́

2) лёгкі (му́зыка); плы́ткі, нява́жны (гу́тарка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мелкі, неглыбокі / пра раку, возера: мелкаводны; плыткі (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)