оса́дистый

1. прыса́дзісты;

2. прост. (коренастый, плотный) каржакава́ты; прыса́дзісты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́матны обл. то́лстый, гру́бый; (о материи — ещё) пло́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Платня́к ’мажны мужчына’ (Янк. 3.; Жд. 3). Ад рус. плотный ’тоўсты’, якое, відаць, з пльтьнь < прасл. *р!ыь > плоць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сы́тны сы́тный, пита́тельный; (об обеде, ужине и т.п. — ещё) пло́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчыльне́йшы прил. сравнит. ст. плотне́е, поплотне́е, бо́лее пло́тный; тесне́е, потесне́е, бо́лее те́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пло́тны ’дзябёлы, тоўсты’ (Ян.), ’добра складзены’ (ТС), параўн. паўн.-рус. плотный (арханг. плотно́й) ’цвёрды (аб зямлі), нядрузлы, моцны, непранікальны’, арханг. ’моцны (дождж)’, славен. poltén ’плоцевы’, ’юрлівы’. Прыметнік (стараж.-рус. плътьнъ) ад прасл. *plъtь > бел. плоць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грубава́ты I грубова́тый; см. гру́бы

грубава́ты II сли́шком пло́тный; сли́шком то́лстый; см. грубы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Платні́на ’якая-небудзь адна адзежына’, пласціна ’тс’ (ельск., клім., ЛА, 4), рус. дыял. платнина ’адзенне’. Першапачаткова ’палатняная адзежына’ — з *plaь‑п‑іп‑а < *р!а(‑ьn‑о > палатно (гл.).

Платніна́ ’моц, сіла, дзябёласць’ (Ян.). З рус. плотный ’дзябёлы, тоўсты, сыты’ і суф. ‑ін‑а са значэннем ’характарыстыка асобы па названай прымеце’, параўн. ілюстрацыю: сын прыйшоў з арміідок вышыла да платана!

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

то́ўсты

1. то́лстый;

~тая кні́га — то́лстая кни́га;

2. разг. то́лстый, по́лный, пло́тный;

т. мужчы́на — то́лстый (по́лный, пло́тный) мужчи́на;

3. разг. (о голосе) ни́зкий;

~тая кі́шка — то́лстая кишка́;

т. часо́піс — то́лстый журна́л;

т. кашалёк — то́лстый кошелёк;

~тая кішэ́нь — то́лстый карма́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́сты

1. в разн. знач. ча́стый;

~тыя сустрэ́чы — ча́стые встре́чи;

ч. аго́нь — ча́стый ого́нь;

~тае дыха́нне — ча́стое дыха́ние;

2. ча́стый; густо́й; пло́тный;

ч. дождж — ча́стый дождь;

~тае сі́та — ча́стое си́то;

ч. е́льнік — ча́стый (густо́й) е́льник;

~тая агаро́джа — ча́стый (пло́тный) забо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)