ВА́КУУМНАЯ ПЛА́ЎКА,

плаўка металаў і сплаваў у вакууме (звычайна пры 100—0,1 Па). Дае магчымасць ачысціць метал ад газаў, лятучых прымесяў, неметал. уключэнняў, таму гэты метад выкарыстоўваюць у вытв-сці металаў для асабліва адказных вырабаў. Ажыццяўляецца ў дугавых, індукцыйных, электронна-прамянёвых вакуумных пячах.

т. 3, с. 465

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плаво́к, плаўка́, мн. плаўкі́, плаўко́ў, м.

Тое, што і паплавок.

|| прым. плаво́чны, -ая, -ае і плаўко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плаво́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плаво́к плаўкі́
Р. плаўка́ плаўко́ў
Д. плаўку́ плаўка́м
В. плаво́к плаўкі́
Т. плаўко́м плаўка́мі
М. плаўку́ плаўка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пла́вка ж.

1. (действие) пла́ўка, -кі ж., плаўле́нне, -ння ср.;

2. (результат) пла́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаво́к (род. плаўка́) м., в разн. знач. поплаво́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрапла́ўка, ‑і, ДМ ‑плаўцы; Р мн. ‑плавак; ж.

Плаўка чаго‑н. пры дапамозе электраэнергіі. Электраплаўка сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schmélzung

f -, -en пла́ўка, плаўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

поплаво́к в разн. знач. паплаво́к, -лаўка́ м., плаво́к, род. плаўка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

topienie

н. плаўка, плаўленне, тапленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fusion [ˈfju:ʒn] n.

1. tech. пла́ўка

2. tech. сплаў

3. спалучэ́нне;

a fusion of different styles спалучэ́нне ро́зных сты́ляў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)