пірытная плаўка

т. 12, с. 384

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тыгельная плаўка

т. 16, с. 71

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВА́КУУМНАЯ ПЛА́ЎКА,

плаўка металаў і сплаваў у вакууме (звычайна пры 100—0,1 Па). Дае магчымасць ачысціць метал ад газаў, лятучых прымесяў, неметал. уключэнняў, таму гэты метад выкарыстоўваюць у вытв-сці металаў для асабліва адказных вырабаў. Ажыццяўляецца ў дугавых, індукцыйных, электронна-прамянёвых вакуумных пячах.

т. 3, с. 465

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Электронна-прамянёвая плаўка 11/431, 439, 444

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

плаво́к, плаўка́, мн. плаўкі́, плаўко́ў, м.

Тое, што і паплавок.

|| прым. плаво́чны, -ая, -ае і плаўко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плаво́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плаво́к плаўкі́
Р. плаўка́ плаўко́ў
Д. плаўку́ плаўка́м
В. плаво́к плаўкі́
Т. плаўко́м плаўка́мі
М. плаўку́ плаўка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пла́вка ж.

1. (действие) пла́ўка, -кі ж., плаўле́нне, -ння ср.;

2. (результат) пла́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаво́к (род. плаўка́) м., в разн. знач. поплаво́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрапла́ўка, ‑і, ДМ ‑плаўцы; Р мн. ‑плавак; ж.

Плаўка чаго‑н. пры дапамозе электраэнергіі. Электраплаўка сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schmélzung

f -, -en пла́ўка, плаўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)