пы́льникII (плащ) разг. пы́льнік, -ка м., пылаві́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пы́льнік I м., бот. пы́льник

пы́льнік II м., разг. (плащ) пы́льник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плашч ’лёгкае паліто пераважна з непрамакальнай тканіны’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.). Укр., рус. плащ, польск. płaszcz, н.- і в.-луж. płasć, чэш., славац. plášť, славен. plášč, серб.-харв. пла̑шт, харв. чак. plašć, макед. плашт, балг. плашт(ът), ст.-слав. плащь ’плашч’. Прасл. *plaščь не зусім яснага паходжання. Праабражэнскі (2, 70), Брукнер (420) звязваюць гэтую лексему з плат; больш імаверна суадносіць з плоскі, пла́скі (гл.) (Ільінскі, ИОРЯС, 20, 3, 113; Міклашыч, 248; Фасмер, 3, 277; Бязлай, 3, 49). Банькоўскі (2, 618) звязвае з прасл. *plast‑ъ > пласт (гл.), да якога далучаўся суф. *‑jь > *plastjь ’пастухоўская апанча, густа сплеценая з пасмаў воўны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

промока́тьI несов.

1. (становиться насквозь мокрым, влажным) прамака́ць; см. промо́кнутьI;

2. (пропускать влагу, сырость) прамака́ць;

мой плащ не промока́ет мой плашч не прамака́е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сбро́сить сов.

1. в разн. знач. скі́нуць, мног. паскіда́ць, паскі́дваць;

сбро́сить с себя́ плащ скі́нуць з сябе́ плашч;

сбро́сить газ скі́нуць газ;

сбро́сить сто ты́сяч рубле́й скі́нуць сто ты́сяч рублёў;

2. карт. зне́сці;

сбро́сить ма́ску скі́нуць ма́ску;

сбро́сить бре́мя скі́нуць цяжа́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захіну́цца сов.

1. запахну́ться;

2. запахну́ться; заку́таться, заверну́ться;

з. ў плашч — запахну́ться (заку́таться, заверну́ться) в плащ;

3. (закрыться) задёрнуться;

4. загну́ться, заверну́ться;

у́лася ко́ўдра — загну́лось (заверну́лось) одея́ло;

5. перен. (закрыться тонким покровом) оку́таться, задёрнуться;

вяршы́ня гары́у́лася смуго́й — верши́на горы́ оку́талась (задёрнулась) ды́мкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зве́рху

1. нареч., в разн. знач. све́рху; (с наружной стороны — ещё) снару́жи;

з., на кні́гах, ляжа́ла папе́ра — све́рху, на кни́гах, лежа́ла бума́га;

ма́сла сапсава́лася то́лькі з. — ма́сло испо́ртилось то́лько све́рху (снару́жи);

з. пасы́палася лі́сце — све́рху посы́пались ли́стья;

дырэкты́ва з. — директи́ва све́рху;

2. в знач. предлога пове́рх; сверх;

апрану́ць плашч з. паліто́ — наде́ть плащ пове́рх (сверх) пальто́;

глядзе́ць (на каго) з. ўніз — смотре́ть (на кого) све́рху вниз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)