пла́стырь в разн. знач. пла́стыр, -ру м.;

ли́пкий пла́стырь лі́пкі (ліпу́чы) пла́стыр;

вытяжно́й пла́стырь выцяжны́ пла́стыр;

подводи́ть пла́стырь мор. падво́дзіць пла́стыр.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выцяжны́, -а́я, -о́е.

Прызначаны для выцяжкі (гл. выцягнуць у 3 знач.).

В. пластыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

band-aid [ˈbændeɪd] n. пла́стыр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нарывно́й нарыўны́;

нарывно́й пла́стырь нарыўны́ пла́стыр.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лейкапла́стыр, -у, м.

Пластыр у выглядзе тканіннай і інш. палоскі з нанесенай на яе змацавальнай клейкай масай.

|| прым. лейкапла́стырны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарыўны́ нарывно́й;

н. пла́стыр — нарывно́й пла́стырь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размякча́льны размягчи́тельный;

р. пла́стыр — размягчи́тельный пла́стырь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гумо́за, ‑ы, ж.

Ліпкі каляровы пластыр, які выкарыстоўваецца для грыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размякча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для размякчэння, размякчае. Размякчальны пластыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак., што да чаго.

Прымацаваць ліпкае або ліпкім.

П. аб’яву да сцяны. П. пластыр.

|| незак. прыле́пліваць, -аю, -аеш, -ае і прыляпля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)