Абані́ты ’пешчаны, балаваны’ (Касп.), параўн. рус. пск. абанитый ’неслух, свавольны, балаваны, хітры’. Мабыць, абаніты < *абабніты. Параўн. рус. бабнить ’спавіваць’ і рус. арх. банить ’тс’ (абое да баба). Гл. Мартынаў, SlW, 64, і бабіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kultiviert

[-'v-]

a

1) культывава́ны, уро́блены

2) культу́рны, адукава́ны

3) пе́шчаны, вы́танчаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хо́леный прил. пе́шчаны, пяле́гаваны, вы́пешчаны, вы́пелегаваны, дагле́джаны;

хо́леные ру́ки вы́пешчаныя (вы́пелегаваныя) ру́кі;

хо́леная ло́шадь дагле́джаны (вы́пелегаваны) конь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)