Verbum

баба́хнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Зваліцца адкуль-н. з шумам.

Б. з печы.

абпа́льны, -ая, -ае (спец.).

Які служыць для апрацоўкі агнём, тэмпературай, прызначаны для абпальвання.

Абпальныя печы.

раздабрэ́лы, -ая, -ае.

Які растаўсцеў; растаўсцелы.

Раздабрэлая гаспадыня ўвіхалася каля печы.

|| наз. раздабрэ́ласць, -і, ж.

пячні́к, печніка́, мн. печнікі́, печніко́ў, м.

Майстар, які робіць і рамантуе печы.

|| прым. пячні́цкі, -ая, -ае.

паддува́ла, -а, мн. -ы, -ва́л, н.

Адтуліна ў печы пад топкай для ўзмацнення цягі.

|| прым. паддува́льны, -ая, -ае.

вы́паліцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ліцца; безас., зак.

Кончыць паліцца.

Выпалілася ў печы.

|| незак. выпа́львацца, -аецца.

печ, -ы, Т пе́ччу, мн. -ы, пячэ́й і пе́чаў, ж.

1. Цаглянае, каменнае або металічнае збудаванне, дзе разводзяць агонь, каб нагрэць памяшканне, згатаваць ежу.

Кафляная п.

Паліць у печы.

2. Спецыяльнае збудаванне для апрацоўкі чаго-н. награваннем.

Сушыльная п.

Доменная п.

◊

Ад печы (разм.) — пачынаць рабіць што-н. з самага простага, з самага пачатку.

Ні да печы ні да рэчы (разм.) — неўпапад, не да месца.

|| прым. пячны́, -а́я, -о́е.

Пячная засланка.

Пячное ацяпленне.

ко́мін, -а, мн. ко́міны, -аў і каміны́, каміно́ў, м.

Труба для адводу дыму з печы.

|| прым. ко́мінны, -ая, -ае.

разадзьму́ць, -му́, -ме́ш, -ме́; -мём, -мяце́, -му́ць; -мі́; -му́ты; зак., што.

Тое, што і раздзьмуць.

Р. у печы агеньчык.

сатле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Тлеючы, згніць або згарэць да канца.

Вопратка сатлела ад часу.

У печы сатлела вуголле.