◎ Мы́дла ’мыла’ (петрык., Мат. Гом.; Сл. ПЗБ). З польск. mydło ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пасі́лы ’каромысла’ (петрык., Мат. Гом.). Усходнепалескае. Да пасіліць ’падняць’, пасіленне ’дапамога’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жазло́, ‑а́; мн. жэ́злы (з ліч. 2, 3, 4 жазлы́), жэ́злаў; н.

1. Уст. Посах, палка асобай формы, якія служылі сімвалам улады, ганаровага звання, становішча. Маршальскае жазло.

2. Палачка ў руках рэгуліроўшчыка вулічнага руху. Прыгожа махаючы паласатымі жэзламі, стаялі.. міліцыянеры. Карпаў.

3. Металічны стрыжань з дужкай і ўказаннем участка чыгуначнага пуці (выкарыстоўваецца пры рэгуліроўцы руху паяздоў). — Ну, стаянка скончылася. Давай жазло, Петрык! Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ту́лак ‘тулава’ (петрык., Мат. Гом.). Да ту́лаў, гл. ту́лава, аформленае прадуктыўным суфіксам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вярна́цца ’вяртацца’ (петрык., Мат. Гом.), ‑рт‑ змянілася на ‑рн‑, відаць, пад уплывам вярну́цца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Па́сачка, петрык. пасочка ’кальцо на розе у каровы’ (Шатал.). Да паса 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ікза́га ’металічная барана’ (петрык., Выг. дыс.). Ці не звязана з зігзаг (гл.)? Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трапечыць ’[конь] стрыжэ вушамі’ (Клім., ЛА, 1), трапе́ча ’тс’ (петрык., там жа). Да трапятаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сці-сці ’падзыўныя для авечак’ (петрык., ДАБМ, камент., 896). Няясна, магчыма, ісці (гл.), параўн. сьці ’ісці’ (Стан.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пачэ́каць ’пачакаць’ (воран., брасл., Сл. ПЗБ), петрык. почэкаць ’тс’. З польск. poczekać ’тс’ (Мацкевіч, Сл. ПЗБ, 3, 473).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)