траглады́т, ‑а, М ‑дыце, м.

1. Першабытны пячорны чалавек.

2. Разм. Грубіян, некультурны чалавек; цемрашал.

[Ад грэч. trōglodytēs — які жыве ў пары або пячоры, першапачаткова ўласнае імя народа, які жыў у Эфіопіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

primitive [ˈprɪmɪtɪv] adj.

1. першабы́тны;

pri mitive man першабы́тны чалаве́к

2. прыміты́ўны, про́сты;

primitive tools made from stones прыміты́ўныя інструме́нты, зро́бленыя з ка́меню

3. старамо́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pierwotny

1. першапачатковы; пачатковы;

2. першабытны;

człowiek pierwotny — першабытны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

úrzeitlich

a першабы́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórzeitlich

a першабы́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úrweltlich

a першабы́тны, дапато́пны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

коммуни́зм камуні́зм, -му м.;

нау́чный коммуни́зм навуко́вы каму́нізм;

первобы́тный коммуни́зм першабы́тны камуні́зм.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

virgin​2 [ˈvɜ:dʒɪn] adj.

1. некрану́ты; чы́сты; першабы́тны;

virgin soil цаліна́;

virginsnow цалі́к, чы́сты некрану́ты снег;

a virgin forest першабы́тны лес;

virgin gold чы́стае зо́лата

2. няві́нная, цнатлі́вая (жанчына);

virgin modesty дзяво́чая сці́пласць

3. самаро́дны (пра металы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

barbaric

[bɑ:rˈbærɪk]

adj.

1) ба́рбарскі, дзіку́нскі

2) прыміты́ўны, першабы́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Úrwelt

f -, -en першабы́тны свет

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)