по́лудніца

‘міфалагічны персанаж

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. по́лудніца по́лудніцы
Р. по́лудніцы по́лудніц
Д. по́лудніцы по́лудніцам
В. по́лудніцу по́лудніц
Т. по́лудніцай
по́лудніцаю
по́лудніцамі
М. по́лудніцы по́лудніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

арлекі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Традыцыйны персанаж італьянскай «камедыі масак», паяц, камедыянт.

|| прым. арлекі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безыме́нны, -ая, -ае.

Які не мае імя, назвы або яны невядомыя.

Б. персанаж.

Безыменная даліна.

|| прым. безыме́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палішыне́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Камічны персанаж французскага народнага лялечнага тэатра.

Сакрэт палішынеля (сакрэт, які ўсім вядомы, уяўная тайна; жарт.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каламбі́на, ‑ы, ж.

Персанаж італьянскай народнай «камедыі масак» — каханая арлекіна.

[Іт. colombina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

п’еро́, нескл., м.

Персанаж французскага народнага тэатра 17–18 стст.

[Фр. Pierrot, памянш. ад імя Pierre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палішыне́ль, ‑я, м.

Камічны персанаж французскага народнага тэатра.

•••

Сакрэт палішынеля гл. сакрэт.

[Фр. polichinelle ад іт. pulcinella.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ікар,

старажытнагрэчаскі міфалагічны персанаж.

т. 7, с. 193

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Фаэтон,

старажытнагрэчаскі міфічны персанаж.

т. 16, с. 339

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

апавяшча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто апавяшчае, аб’яўляе што-н.

2. Традыцыйны персанаж класічных трагедый, які апавяшчае аб падзеях за сцэнай (уст.).

|| ж. апавяшча́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. апавяшча́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)