адшуме́ць I сов. отшуме́ть

адшуме́ць II сов., разг. переста́ть пе́ниться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́ўкнуць сов.

1. (перестать звучать, прекратиться) смо́лкнуть, умо́лкнуть, замо́лкнуть;

пе́сня ~кла — пе́сня смо́лкла (умо́лкла, замо́лкла);

2. (перестать говорить, издавать звуки) замолча́ть, замо́лкнуть, умо́лкнуть; смо́лкнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раз’ядна́цца сов.

1. (потерять связь, соединение) разъедини́ться;

2. (перестать общаться) разобщи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сці́хнуць сов.

1. (перестать звучать) зати́хнуть, ути́хнуть, сти́хнуть; (о голосах, песнях и т.п. — ещё) замо́лкнуть, умо́лкнуть, смо́лкнуть;

кро́кі ~хлі — шаги́ зати́хли (сти́хли);

2. (прекратиться, ослабеть) уня́ться, переста́ть, успоко́иться, зати́хнуть, ути́хнуть;

дождж сціх — дождь уня́лся (переста́л, ути́х);

боль сціх — боль уняла́сь (успоко́илась, ути́хла);

3. (перестать шуметь, шалить) уня́ться, успоко́иться, угомони́ться; переста́ть; замолча́ть;

дзе́ці ~хлі — де́ти уняли́сь (успоко́ились, угомони́лись)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адле́зці сов., разг.

1. (отступить ползком) отползти́, отле́зть;

2. (перестать приставать) отста́ть, отцепи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пераста́ць ’перастаць’ (ТСБМ), укр. переста́ти ’тс’, ’станавіцца на дарозе’, рус. перестать, стараж.-рус. перестати ’спыніцца, адстаць, спыніць’, польск. przestać, н.-луж. pśesiaś, в.-луж. přeslać ’перастаць, прыпыніцца’, чэш. přestati ’тс’, славац. prestať ’перастаць, пакінуць, скончыцца’, славен. prestáti, серб.-харв. прѐстати, макед. престане, балг. преста́на ’тс’, ст.-слав. прѣстати ’перастаць, наступіць’, ’спыніць’. Прасл. *perstati. Параўн. аналагічна ўтворанае лац. per‑stāre ’цвёрда стаяць, заставацца на месцы, працягвацца’. Да пера- і стаць (гл.) (Трубачоў, Проспект, 69–70).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адкі́нуцца сов.

1. отвали́ться, отпа́сть;

2. (отклониться назад) отки́нуться;

3. перен., разг. (перестать интересоваться) отверну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыціха́ць сов.

1. (стать тише, слабее) попритиха́ть, приути́хнуть;

2. (перестать шуметь, разговаривать) попритиха́ть, приути́хнуть, приумо́лкнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отмета́тьII сов.

1. (кончить, перестать бросать) адкіда́ць;

2. (произвести потомство — о животных) прыве́сці; (выделить икру — о рыбах) аднерастава́ць; адкла́сці ікру́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паад’язджа́ць сов. (о многом, о многих)

1. отъе́хать;

2. уе́хать;

3. (перестать плотно прилегать к чему-л.) отойти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)