ператраса́цца несов., страд. перетряса́ться; перетря́хиваться; см. ператраса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператру́шваць

‘ператрасаць, абшукваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ператру́шваю ператру́шваем
2-я ас. ператру́шваеш ператру́шваеце
3-я ас. ператру́швае ператру́шваюць
Прошлы час
м. ператру́шваў ператру́швалі
ж. ператру́швала
н. ператру́швала
Загадны лад
2-я ас. ператру́швай ператру́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ператру́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ператрыбу́шваць

‘разварочваць, ператрасаць, патрашыць усіх, многіх, усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ператрыбу́шваю ператрыбу́шваем
2-я ас. ператрыбу́шваеш ператрыбу́шваеце
3-я ас. ператрыбу́швае ператрыбу́шваюць
Прошлы час
м. ператрыбу́шваў ператрыбу́швалі
ж. ператрыбу́швала
н. ператрыбу́швала
Загадны лад
2-я ас. ператрыбу́швай ператрыбу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ператрыбу́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

przetrząsać

незак. ператрасаць, ператрэсваць, перакалочваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ransack

[ˈrænsæk]

v.t.

1) перашу́кваць, абшу́кваць, ператраса́ць

2) абрабо́ўваць, аблу́пваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ператру́с ’вобыск’ (ашм., Стан.), ператру́ска ’ператрасанне’ (Нас.), ’пераборка старой хаты’ (ветк., Мат. Гом.), ператраса́ць ’перабудоўваць’ (Касп.). Да пера- (гл.) і тру́сіць, якое з прасл. *trǫsiti ’трусіць’, ’трэсці’. Значэнне ’перабудоўваць’ — другаснае, параўн. перасыпа́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перапру́дка ’ператрэсванне ношанай бялізны ў лазні над гарачым вуголлем’, перапру́жываць ’ператрасаць бялізну над вуголлем’ (Нас.), рус. смал. перепру́живать ’тс’. Да пера- (гл.) і пру́дзіць ’вытрэсваць над гарачым вуголлем у лазні блохі і вошы з адзення’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пакава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; незак.

1. Складваць рэчы, збіраючыся ў дарогу. [Андрэй:] — Новы дом будзе гатовы праз месяц. Так што, Марына, ужо можна пачаць пакавацца. Шахавец. Пачала [маці] ператрасаць куфэрак, складваць бялізну, пакавацца: дарога ж не маленькая. Якімовіч.

2. Зал. да панаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rummage

[ˈrʌmɪdʒ]

1.

v.

1) ры́цца; ко́рпацца, шны́парыць

2) ператраса́ць

3) выграба́ць, выця́гваць

2.

n.

ператру́с -у m., ператраса́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rifle

I [ˈraɪfəl]

n.

стрэ́льба f., ружжо́ n.

II [ˈraɪfəl]

v.t.

1) ператраса́ць

2) абіра́ць дачы́ста, аблато́шваць

The boys rifled the apple tree — Хло́пцы аблаташы́лі я́блыню

3) нараза́ць ствол (у збро́і)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)