przeskakiwać

незак. пераскокваць;

przeskakiwać z tematu na temat — пераскокваць з тэмы на тэму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

overleap

[,oʊvərˈli:p]

v.

1) пераско́кваць

2) прапуска́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Перапры́жкі (піряпрыжкі) ’пераскочкі, чахарда’ (Бяльк.). З рус. мовы. Параўн. рус. уладз. играть в перепрыжку ’пераскокваць праз рукі і ногі гульцоў’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пераскі́каць ’пераскокваць’ (шальч., Сл. ПЗБ), пераскікну́ць ’пераскочыць’ (смарг., тамсама). Да пера- (гл.) і скік ’скок’ (смарг.), скакаць, скакануць ’скакаць, скокнуць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перажэ́рґаць ’пераступаць, пераскокваць’ (Сл. ПЗБ), перажэ́ргнуць (Сцяшк. Сл.), пэрэжаргну́ть ’тс’ (пін., Шатал.), перажыргну́ць ’пераступіць’ (докш., Янк. Мат.), перажыга́ць ’пераступаць’ (смарг., Сл. ПЗБ). Да пера- і жэргаць (жа́рг̳аць, жы́рг̳аць) ’пераступаць, пералазіць, скакаць, ступаць, крочыць, мераць крокам’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перадзыга́ць ’пераскокваць’ (Сцяшк. Сл.), перадзы́гнуць ’пераскочыць’ (Скарбы). Да пера- (гл.) і дзыгаць, якое, магчыма, з польск. беласт. dżygać ’скакаць; хутка бегчы’, параўн. джг̆аць (гл.): сувязь з літ. dýgti ’бегчы, калоць; расці’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 141) з-за фармальных адрозненняў неабавязковая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hurdle

[ˈhɜ:rdəl]

1.

n.

1) перано́сная за́гарадзь, бар’е́р -а m.

2) перашко́да f., ця́жкасьці pl. only

2.

v.t.

1) пераско́кваць праз бар’е́р

2) перамага́ць (ця́жкасьці)

3) абгараджа́ць пло́там або́ бар’е́рам

3.

v.i.

пераско́кваць

•

- hurdles

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sadzić

незак.

1. садзіць;

sadzić rośliny — садзіць расліны;

2. скакаць; пераскокваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

überspringen

I überspringen

* vi (s) (von D zu D)

1) пераско́кваць (з аднаго месца на другое)

2) перан. пераско́кваць (ад чаго-н. да чаго-н.)

auf ein ánderes Théma ~ — перайсці́ на другу́ю тэ́му

II überspríngen

* vt

1) пераско́кваць (цераз што-н.)

2) прапуска́ць (пры чытанні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ramble​2 [ˈræmbl] v.

1. гуля́ць, шпацырава́ць, хадзі́ць;

ramble through the streets гуля́ць па ву́ліцах;

ramble over the country гуля́ць за го́радам

2. (on) балбата́ць, пераско́кваць з прадме́та на прадме́т (у размове)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)