bobwhite

[ˈbɑ:bhwaɪt]

n.

амэрыка́нская перапёлка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wáchtel

f -, -n заал. перапёлка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пе́репел м., зоол. перапёлка, -кі ж.; (о самце) саме́ц перапёлкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

quail​1 [kweɪl] n. zool. (pl. quails or quail)

1. перапёлка

2. курапа́тка

3. мя́са перапёлкі; мя́са курапа́ткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фаза́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фазана. Фазанавае апярэнне.

2. у знач. наз. фаза́навыя, ‑ых. Сямейства птушак атрада курыных, куды ўваходзіць фазан, перапёлка, паўлін і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перапо́ліца ’перапёлка’ (Дразд.), пераполячка, пераполка ’тс’ (дзятл., лудз., Сл. ПЗБ). Да перапёлка (гл.), канец слова зменены пад уплывам поле, пало́ць (параўн. перадачу голасу птушкі: піць‑палоць!).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przepiórka

ж. заал. перапёлка (Coturnix coturnix L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перапялі́ца (перапелі́ца) ’агульная назва птушак’ (Інстр. 2), перапялі́ца ’перапёлка’ (рэч., Нар. Гом.), пэрэпэліца ’тс’ (Дразд.; Бес.; Мат. Гом.). Да перапёлка (гл.). Формы з суф. ‑іца ўяўляюцца больш архаічнымі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цёхкаць, ‑ае; незак.

Разм. Абзывацца гукамі, падобнымі на «цёх-цёх» (пра салаўя). Цёхкае салавей, прысвіствае дрозд, і, як заўсёды, укладае некага спаць перапёлка. Сачанка. У лазовых кустах усё яшчэ цёхкалі салаўі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Падпадуха ’перапёлка’ (Дразд.), пудпудніца ’тс’ (Маш.). Гукапераймальнае. Параўн. укр. підпідьом ’для адлюстравання крыку перапёлкі’, підпідьомкати ’крычаць (аб перапёлу)'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)