перапраўля́цца 1, ‑яецца; незак.
Зал. да перапраўляць 1.
перапраўля́цца 2, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да пераправіцца.
2. Зал. да перапраўляць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
1. што. Злучыць перамычкай.
2. цераз што. Разм. Імкліва пераправіцца цераз што‑н., перабегчы. Старшы хацеў з маху перамкнуць цераз роў. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перебра́ться разг.
1. (переправиться) перабра́цца, перапра́віцца;
перебра́ться на друго́й бе́рег перабра́цца (перапра́віцца) на другі́ бе́раг;
2. (переместиться) перабра́цца, перамясці́цца;
пау́к перебра́лся к пе́чке паву́к перабра́ўся (перамясці́ўся) да пе́чкі;
перебра́ться на но́вую кварти́ру перабра́цца на но́вую кватэ́ру.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перапраўля́цца I несов., страд. переправля́ться; см. перапраўля́ць I
перапраўля́цца II несов., возвр., страд. переправля́ться; см. перапра́віцца, перапраўля́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
przebrnąć
зак.
1. перабрысці, пераправіцца ўброд;
2. перан. пераадолець
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пераба́віцца 1, ‑баўлюся, ‑бавішся, ‑бавіцца; зак.
Разм. Сяк-так пражыць, абысціся некаторы час без чаго‑н.; перабіцца (у 2 знач.).
пераба́віцца 2, ‑баўлюся, ‑бавішся, ‑бавіцца; зак.
Разм. Пераадольваючы цяжкасці, пераправіцца ў іншае месца. Перабавіцца праз лінію фронту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапра́ва, ‑ы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. пераправіць 2 (у 1 знач.); пераход, пераезд (звычайна цераз раку). З кожным крокам пераправа станавілася ўсё больш небяспечнай. Краўчанка.
2. Месца, дзе перапраўляюцца на другі бераг. Звярнуўшы налева, аўтобус стаў у доўгую чаргу машын каля пераправы. Грахоўскі. // Спецыяльнае збудаванне, прыстасаванне, якое дае магчымасць пераправіцца на другі бераг. Навесці пераправу. Пантонная пераправа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перахо́д 1 ’эпідэмія якой-небудзь няцяжкай хваробы’ (стаўб., З нар. сл.), піряхо́д ’пераход часу пасля прымятага’ (Юрч. СНЛ), сюды ж перэхо́дзіць ’перахадзіць за тэрмін (аб карове)’, ’пераходзіць з аднаго месца на другое, у другі стан’ (ТС), пераходка ’брод’ (добр., Мат. Гом.). Да пера- і хадзі́ць, ісці (гл.).
Пераход 2 ’параход’ (Некр., ТС). Пад уплывам народнай этымалогіі з параход (гл.) — пры ад’ідэацыі лексемы пераход — як ’сродак, пры дапамозе якога можна пераправіцца з аднаго месца ў іншае’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перамахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Разм.
1. што і цераз што. Пераскочыць цераз што‑н. Перамахнуць цераз плот. □ — Давай пабяжым! На вуліцы страляць не будуць! Перамахнём агароджу, скочым у кусты і — уратаваныя! — прапанаваў я. Карпюк. // З ходу пераправіцца, перабрацца на процілеглы бок чаго‑н. Перамахнуць цераз раку. Перамахнуць галопам узгорак.
2. Хутка перайсці, пераехаць куды‑н. Перамахнуць у другі горад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przebyć
зак.
1. прабыць;
przebyć do końca roku — прабыць да канца года;
2. прайсці, пераправіцца; праехаць;
przebyć połowę drogi — прайсці палову дарогі;
przebyć rzekę — пераправіцца (перайсці) цераз раку;
3. перанесці; перажыць; прайсці праз што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)