перапра́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перапра́ўлюся |
перапра́вімся |
| 2-я ас. |
перапра́вішся |
перапра́віцеся |
| 3-я ас. |
перапра́віцца |
перапра́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
перапра́віўся |
перапра́віліся |
| ж. |
перапра́вілася |
| н. |
перапра́вілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перапра́ўся |
перапра́ўцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перапра́віўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перапра́віцца сов. перепра́виться;
п. це́раз раку́ — перепра́виться че́рез ре́ку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перапра́віцца, ‑праўлюся, ‑правішся, ‑правіцца; зак.
Пераехаць, перайсці цераз якое‑н. цяжкае, небяспечнае для праходу месца. Пераправіцца цераз раку на плытах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапра́віць¹, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., каго-што.
1. Перавезці, перавесці цераз якую-н. прастору.
П. на другі бераг. П. цераз горы.
2. Адправіць з аднаго месца ў другое, па прызначэнні.
П. зброю партызанскаму атраду.
|| незак. перапраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| звар. перапра́віцца, -ра́ўлюся, -ра́вішся, -ра́віцца (да 1 знач.); незак. перапраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. перапра́ва, -ы, ж. (да 1 знач.) і перапра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перабра́цца, -бяру́ся, -бярэ́шся, -бярэ́цца; -бяро́мся, -бераце́ся, -бяру́цца; -бяры́ся; зак.
1. Перайсці, пераправіцца.
П. на другі бераг.
2. Тое, што і перасяліцца.
П. ў новы дом.
|| незак. перабіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перепра́виться (через что) перапра́віцца; (переехать) перае́хаць; (перейти) перайсці́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Перадаста́цца (перэдоста́цца) ’перабрацца, пераправіцца’ (ТС). З польск. przedostać się ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
брод, -у, М -дзе, мн. брады́, -о́ў, м.
1. Неглыбокае месца на ўсю шырыню ракі, возера, зручнае для пераходу, пераезду.
Пераправіцца бродам.
2. След, пракладзены на сенажаці, у полі, каб размежаваць участкі.
Правёў б. да самай ракі.
|| прым. бро́давы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перапраўля́цца 1, ‑яецца; незак.
Зал. да перапраўляць 1.
перапраўля́цца 2, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да пераправіцца.
2. Зал. да перапраўляць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
1. што. Злучыць перамычкай.
2. цераз што. Разм. Імкліва пераправіцца цераз што‑н., перабегчы. Старшы хацеў з маху перамкнуць цераз роў. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)