перапа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапальваць — перапаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапа́лены в разн. знач. пережжённый; см. перапалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапа́льваць несов., в разн. знач. пережига́ть; см. перапалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасмалі́ць

‘перапаліць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перасмалю́ перасма́лім
2-я ас. перасма́ліш перасма́ліце
3-я ас. перасма́ліць перасма́ляць
Прошлы час
м. перасмалі́ў перасмалі́лі
ж. перасмалі́ла
н. перасмалі́ла
Загадны лад
2-я ас. перасмалі́ перасмалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перасмалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перетопи́ть​II сов.

1. (истопить всё, многое) нацяплі́ць, перапалі́ць;

2. (истопить заново, ещё раз) вы́паліць (нацяплі́ць) на́нава;

3. прост. (израсходовать топливо) перапалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапа́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. перапальваць — перапаліць (у 2 знач.).

2. Перарасход паліва, гаручага. Перапал бензіну. Перапал вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапа́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад перапаліць.

2. у знач. прым. Які перапаліўся, сапсаваўся ад празмернага награвання. На папялішчы .. валяліся перапаленыя балеі, каструлі, бляха... Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасмалі́ць ​1, ‑смалю, ‑смоліш, ‑смоліць; зак., што.

1. Пасмаліць нанава, яшчэраз. Перасмаліць лодку.

2. Пасмаліць усё, многае. Перасмаліць усе бочкі.

перасмалі́ць ​2, ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак., што.

Разм. Перапаліць надвае, на часткі. Перасмаліць валасы завіўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перекали́ть сов.

1. техн. перагартава́ць;

2. (чересчур нагреть) разг. перапалі́ць, перагрэ́ць;

3. (орехи и т. п.) перапра́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przepalić

зак.

1. прапаліць (у печы);

2. перапаліць; прапаліць;

przepalić dziurę — прапаліць дзірку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)