паперало́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пераламаць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наперало́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Пераламаць многа чаго‑н. Напераломваць галля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перало́мваць, перало́мліваць гл. пераламаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перало́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераламаць (у 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ператронціць ’перашкодзіць зрабіць што-небудзь’ (даўг., Сл. ПЗБ). З польск. przetrącić ’перабіць, пераламаць; перакусіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пералама́ны

1. перело́манный;

2. перело́мленный;

3. перен. перело́мленный;

1-3 см. пералама́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mbrechen

* vt

1) пералама́ць, злама́ць

2) пераара́ць, ускапа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перало́мліваць несов.

1. перела́мывать;

2. перен. (менять) перела́мывать;

1, 2 см. пералама́ць2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабі́ць¹, -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́; -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -бі́; -бі́ты; зак.

1. каго (што). Забіць усіх, многіх.

П. ваўкоў.

2. што. Разбіць многа чаго-н.

П. посуд.

3. што. Зламаць, пераламаць.

П. плячо.

4. што. Узбіць нанава.

П. падушку.

5. што. Прыбіць іначай або ў іншым месцы.

П. кручок у іншае месца.

|| незак. перабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przełamać się

зак.

1. пераламацца;

2. пераламаць, пераадолець сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)