Überrédung

f -, -en угаво́ры, перако́нванне

etw. durch ~ erlángen — дасягну́ць чаго́-н. шэ́цхам угаво́раў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

убежде́ние

1. (действие) перакана́нне, -ння ср.; неоконч. перако́нванне, -ння ср.;

2. (твёрдый взгляд) перакана́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агіта́цыя

(лац. agitatio = узрушэнне)

1) палітычная дзейнасць, звязаная з уздзеяннем на свядомасць і настрой мас шляхам распаўсюджання (вусна і праз друк) праграмных ідэй, лозунгаў;

2) перан. пераконванне ў чым-н., угаворванне з мэтай схіліць да чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

увеща́ние ср.

1. угаво́рванне, -ння ср., угаво́ры, -раў, ед. угаво́р, -ру м.; перако́нванне, -ння ср.; ра́джанне, -ння ср.

1. навуча́нне, -ння ср., павуча́нне, -ння ср.; см. увеща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агіта́цыя

(ням. Agitation, ад лац. agitatio = прывядзенне ў рух)

1) палітычная дзейнасць, звязаная з уздзеяннем на свядомасць і настрой мас шляхам распаўсюджання (вусна і праз друк) праграмных ідэй, лозунгаў;

2) перан. пераконванне ў чым-н., угаворванне з мэтай схіліць да чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

утвержде́ние

1. (действие) устанаўле́нне, -ння ср., усталява́нне, -ння ср.; умацава́нне, -ння ср., угрунтава́нне, -ння ср.; замацава́нне, -ння ср.; неоконч. устана́ўліванне, -ння ср., усталёўванне, -ння ср.; умацо́ўванне, -ння ср.; угрунто́ўванне, -ння ср.; замацо́ўванне, -ння ср.;

2. зацвярджэ́нне, -ння ср.; сцвярджэ́нне, -ння ср.;

3. умацава́нне, -ння ср.; перакана́нне, -ння ср.; неоконч. умацо́ўванне, -ння ср.; перако́нванне, -ння ср.; упэ́ўніванне, -ння ср.; см. утвержда́ть​ 1—3;

4. (мнение) сцве́рджанне, -ння ср., сцвярджэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)