Verbum

перакла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі; -ла́дзены; зак.

1. каго-што. Палажыць у іншае месца.

П. кнігі з паліцы ў шафу.

2. перан., што. Ускласці абавязкі, адказнасць і пад. на іншага.

П. ўсю работу на памочніка.

3. што чым. Укласці, змясціўшы ў прамежках што-н.

П. талеркі стружкамі.

4. што. Злажыць нанава, іначай.

П. комін.

5. што. Перадаць сродкамі іншай мовы.

П. з беларускай мовы на рускую.

|| незак. пераклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і перакла́дваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—4 знач.).

|| наз. пераклада́нне, -я, н., перакла́дванне, -я, н. (да 1—4 знач.) і перакла́д, -у, М -дзе, м. (да 5 знач.).

падрадко́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Падрадковы, літаральны пераклад якога-н. тэксту.

Перакладаць вершы па падрадкоўніку.

кангенія́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Адпаведны па духу, складзе думак, таленавітасці.

Пераклад, к. тэксту.

|| наз. кангенія́льнасць, -і, ж.

дасло́ўны, -ая, -ае.

Літаральна дакладны, перададзены слова ў слова.

Д. пераклад.

Даслоўная перадача размовы.

|| наз. дасло́ўнасць, -і, ж.

падрадко́вы, -ая, -ае.

1. Размешчаны пад радкамі.

Падрадковая заўвага (унізе старонкі).

2. Пра пераклад: дакладны, літаральны, слова ў слова.

адаптава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Зрабіць, правесці адаптацыю; прыстасаваць (прыстасоўваць), спрасціць (спрашчаць).

А. пераклад.