перагну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагіба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перагібаць — перагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагну́ты в разн. знач. перегну́тый; см. перагну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагіна́ць несов., в разн. знач. перегиба́ть; см. перагну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przegiąć

зак. перагнуць; сагнуць; нахіліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przechylić

зак.

1. перагнуць;

2. перан. схіліць, угаварыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перагіба́ць I несов., в разн. знач. перегиба́ть; см. перагну́ць

перагіба́ць II сов. погну́ть;

п. усю́ бля́ху — погну́ть всю жесть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

überspánnen

vt

1) абця́гваць

2) накрыва́ць, заця́гваць; пераця́гваць (струну і г.д.)

die Fórderungen ~ — ста́віць зана́дта высо́кія патрабава́нні

den Bógen ~ — перан. перагну́ць па́лку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

па́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Частка тонкага ствала або галіны, ачышчаная ад парасткаў. Выразаць палку. □ Неўзабаве вёскаю, пасярод вуліцы, ішоў чалавек — у лапцях, шарачковых портках і старым суконным палітоне. На плячы, на сукаватай палцы, торбачка з хлебам. Крапіва. Двое другіх калгаснікаў насыпалі сечку ў цабэркі.., нанізвалі цабэркі на доўгую тоўстую палку і неслі каровам. Колас. // Аб такім адпаведна апрацаваным прадмеце, які ўжываецца як апора пры хадзьбе або для іншых мэт. Клопікаў апранаўся ў лепшы свой пінжак, насоўваў на галаву стары, [пазелянелы] ад старасці і часу кацялок і, абапіраючыся на такую ж старую палку-крывулю,.. важна выходзіў на вуліцу. Лынькоў. Зіна палезла на палкі, вырвалася на [лыжах] наперад. Шыцік. // звычайна мн. (па́лкі, ‑лак); перан. Пра палачныя ўдары, пабоі. Свату першая чарка і першая палка. Прыказка. // перан. Пра гвалт, прымус. Вам з нараджэння невядома Нядоля палкі і ярма. Глебка.

•••

З-пад палкі — быць вымушаным, пад прымусам (рабіць, выконваць што‑н.).

Не кіем дык палкай; ці кіем ці палкай гл. кій.

Палка з двума канцамі — пра тое, што можа скончыцца і добра і дрэнна.

Перагнуць палку гл. перагнуць.

Устаўляць (ставіць) палкі ў колы гл. устаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́лка па́лка, -кі ж.;

◊

па́лка о двух конца́х у кіі́ два канцы́ і або́два б’юць; гро́шык такі́: у ім два бакі́; така́я спра́ва — і ўле́ва, і ўпра́ва;

из-под па́лки з прыму́су; як на па́ншчыне;

вставля́ть (ста́вить) па́лки в колёса даро́гу перасяка́ць (заступа́ць); шко́дзіць;

перегну́ть па́лку кій перагну́ць; ме́ру перабра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)