перагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты; зак.

1. што. Сагнуць у дзве столкі, пад вуглом.

П. ліст паперы папалам.

2. перан., што і без дап. Дапусціць перагіб (у 2 знач.) у чым-н. (разм.).

Тут вы трошкі перагнулі.

◊

Перагнуць палку (разм., неадабр.) — упасці ў крайнасць, перастарацца ў чым-н.

|| незак. перагіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і перагіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перагіба́нне, -я, н. (паводле дзеясл. перагібаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перагну́ перагнё́м
2-я ас. перагне́ш перагняце́
3-я ас. перагне́ перагну́ць
Прошлы час
м. перагну́ў перагну́лі
ж. перагну́ла
н. перагну́ла
Загадны лад
2-я ас. перагні́ перагні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перагну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перагну́ць сов., в разн. знач. перегну́ть;

п. ліст жале́за папала́м — перегну́ть лист желе́за попола́м;

~ну́ў, трэ́ба крыху́ адагну́ць — перегну́л, на́до немно́го отогну́ть;

ён ~ну́ў у сваі́х патрабава́ннях — он перегну́л в свои́х тре́бованиях;

◊ п. па́лку — перегну́ть па́лку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагну́ць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; ‑гнём, ‑гняце; зак., што.

1. Сагнуць у дзве столкі, пад вуглом, дугой. Перагнуць ліст паперы папалам.

2. Сагнуць больш, чым трэба.

3. перан.; і без дап. Дапусціць перагіб (у 2 знач.). [Антон Рыгоравіч:] — Тут мы, відаць, перагнулі: навалілі на калгас імя Леніна больш, чым можна. Хадкевіч.

•••

Перагнуць палку — упасці ў крайнасць, перастарацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагну́ць

1. úmbiegen* vt;

2. перан übertréiben* vt, überspítzen vt;

◊ перагну́ць па́лку es zu weit tréiben*; den Bógen überspánnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перагіна́ць, перагну́ць

1. úmbiegen* vt;

2. перан übertréiben* vt, überspítzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перагіба́ць і перагіна́ць гл. перагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перегну́ть сов., прям., перен. перагну́ць;

◊

перегну́ть па́лку перагну́ць па́лку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагіба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)