Перапіна́ць ’перагароджваць, перагарадзіць’ (ТСБМ, Маслен., ТС). Да пера- і пяць, пнуць ’ціснуць, нацягваць’, параўн. напіна́ць ’нацягваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

partition​2 [pɑ:ˈtɪʃn] v. раздзяля́ць, падзяля́ць;

The room is partitioned into two sections. Пакой падзелены на дзве часткі.

partition off [pɑ:ˌtɪʃnˈɒf] phr. v. перагаро́джваць/падзяля́ць перагаро́дкай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пераборка (піраборка) ’дашчаная перагародка ў хаце; канявая сцяна’ (бялын., докш., Янк. Мат.; Сцяшк. Сл.; Яруш.; Др.-Падб.; Гарэц.; рас., Шатал.; барыс., шуміл., кругл., ЛА, 4). Да пера- і браць (гл.) у значэнні ’аддзяляць частку’ (ТСБМ). Параўн. заборка ’тс’ (рас., Янк. Мат.), рус. дыял. перебира́ть ’перагароджваць’, переборка ’перагародка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verspérren

vt

1) перагаро́джваць, загаро́джваць

2) зачыня́ць, замыка́ць

3) палігр. набіра́ць у разра́дку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

grodzić

незак.

1. абгароджваць, агароджваць;

grodzić działkę siatką — агароджваць участак (дзялянку) сеткай;

2. перагароджваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obstruct [əbˈstrʌkt] v.

1. перагаро́джваць, загаро́джваць; ствара́ць перашко́ды;

obstruct the road загаро́джваць даро́гу; заступа́ць даро́гу;

obstruct the light засланя́ць святло́;

obstruct the traffic заміна́ць ву́лічнаму ру́ху

2. перашкаджа́ць, заміна́ць; абцяжа́рваць, ускладня́ць;

obstruct a plan перашкаджа́ць выкана́нню пла́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Перапу́да ’перашкода’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Няясна. Магчыма, другая частка слова генетычпа тоесная ст.-польск. pąd ’сцежка, след (звера)’ (Брукнер, 403); pęd ’рух, імкненне’; роднасныя з імі літ. spaudýti ’нацягваць’, spąstas ’пастка’, spęsti, spéndžiu ’расстаўляць пасткі’, лат. spuôsts ’пастка, сілок’. Параўн. таксама тыпалагічна падобныя ўкр. перепʼясти, перепина́ти ’працягваць што-небудзь (вяроўку, прасціну), каб перагарадзіць дарогу; перагароджваць’, перепʼя́т уста́ти ’стаць каму-небудзь на дарозе’. Да пуд 2 (< прасл. *pąd‑/*pęd‑), гл.; параўн. перапу́да ’моцны перапалох і ўцёкі з-за яго’ (Станк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кром 1 ’хвоя са спілаванай вяршыняй для борцей’ (ТС). Параўн. кромка (гл.).

Кром 2 ’акрамя, апрача’ (ТС). Укр. крім, рус. кроме ’тс’. Параўн. ст.-рус. кромѣ ’асобна’, рус. кром ’край, канец’, ст.-слав. кромѣ ’апрача’, чэш. kromě ’тс’, в.-луж. kroma ’край’, ст.-польск. kromie ’апрача’, польск. kroma ’кавалак, скарынка’. З гэтых супастаўленняў відаць, што прасл. kromě ’апрача’ loc. sing. ад kroma ’частка, край’. Параўн. ст.-в.-ням. hrama ’рама’, ст.-англ. hremman ’перагароджваць, заступаць’. Іншыя індаеўрапейскія паралелі больш праблематычныя (параўн. Пятлёва, Этимология–1974, 25).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

блакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

1. каго-што. Арганізаваць (арганізоўвае) палітычную, гаспадарчую або ваенную блакаду. Блакіраваць абарону праціўніка. □ Следам на гасцінцы паказалася новая калона .. Гэта вялі палонных карнікаў, якія блакіравалі партызанаў на Цаліку. Новікаў. У палове мая фашысты блакіравалі пушчу, у якой дыслацыраваліся партызаны. Карпюк.

2. што. Закрыць (закрываць) пуць паміж станцыямі, карыстаючыся блакіроўкай (у 2 знач.).

3. што. Перагарадзіць (перагароджваць), загарадзіць (загароджваць) праход, шлях і пад. [Даследчая] партыя ідзе далей, а на яе месца прыходзіць земснарад, блакіруе перакат змяістым хобатам пантонных груб. Ракітны.

4. перан.; што. Паралізаваць. Самаўпэўненасць старшыны абяззбройвала, блакіравала волю і намер. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vertréten

* vt

1) замяня́ць, замяшча́ць

j-n im Amt ~ — замяня́ць каго́-н. па слу́жбе

2) прадстаўля́ць, рэпрэзентава́ць

3) абараня́ць (інтарэсы)

éinen Stándpunkt ~ — займа́ць яку́ю-н. пазі́цыю

4) перагаро́джваць

j-m den Weg ~ — перагарадзі́ць каму́-н. шлях [даро́гу]

5)

sich (D) den Fuß ~ — вы́віхнуць сабе́ нагу́

sich (D) die Béine ~ — разм. размя́ць но́гі, прайсці́ся

◊ j-m die Brücke ~ — садзе́йнічаць каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)