транспарціро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца транспарціроўкай, перавозіць што-н. з аднаго месца ў другое.

|| ж. транспарціро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перавазі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераважу́ пераво́зім
2-я ас. пераво́зіш пераво́зіце
3-я ас. пераво́зіць пераво́зяць
Прошлы час
м. перавазі́ў перавазі́лі
ж. перавазі́ла
н. перавазі́ла
Загадны лад
2-я ас. перавазі́ перавазі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перавазі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

przewozić

незак. правозіць; перавозіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

truck​2 [trʌk] v. пераво́зіць грузавіко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераво́зіцца, ‑вожуся, ‑возішся, ‑возіцца; незак.

1. Незак. да перавезціся.

2. Зал. да перавозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

airlift​2 [ˈeəlɪft] v. пераво́зіць па паве́тры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bus​2 [bʌs] v. пераво́зіць на аўто́бусе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавозіць — перавезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузаабарача́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць якога‑н. віду транспарту перавозіць пэўную колькасць грузаў за пэўны час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ferry​2 [ˈferi] v. пераво́зіць, перапраўля́ць на паро́ме

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)