гарта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Перагортваць, пераварочваць лісты (кнігі, сшытка і пад.). Гартаць часопіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варо́чаць

‘перамяшчаць; пераварочваць; працаваць; кіраваць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варо́чаю варо́чаем
2-я ас. варо́чаеш варо́чаеце
3-я ас. варо́чае варо́чаюць
Прошлы час
м. варо́чаў варо́чалі
ж. варо́чала
н. варо́чала
Загадны лад
2-я ас. варо́чай варо́чайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час варо́чаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выніцо́ўваць

‘пераніцоўваць, пераварочваць на другі бок; псаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выніцо́ўваю выніцо́ўваем
2-я ас. выніцо́ўваеш выніцо́ўваеце
3-я ас. выніцо́ўвае выніцо́ўваюць
Прошлы час
м. выніцо́ўваў выніцо́ўвалі
ж. выніцо́ўвала
н. выніцо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. выніцо́ўвай выніцо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выніцо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераваро́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перавярнуцца (у 1–3 знач.).

2. Зал. да пераварочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

invert [ɪnˈvɜ:t] v.

1. fml перастаўля́ць, пераваро́чваць

2. chem. інвертава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przewracać

незак. пераварочваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mstülpen

vt пераку́льваць, пераваро́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pancake [ˈpænkeɪk] n. блін, ала́дка;

toss a pancake BrE пераваро́чваць блін

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расканто́ўваць

‘абчэсваючы што-небудзь (дошку, бервяно, камень і г. д.), рабіць кант; пераварочваць што-небудзь (груз пры перамяшчэнні або выраб пры апрацоўцы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расканто́ўваю расканто́ўваем
2-я ас. расканто́ўваеш расканто́ўваеце
3-я ас. расканто́ўвае расканто́ўваюць
Прошлы час
м. расканто́ўваў расканто́ўвалі
ж. расканто́ўвала
н. расканто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. расканто́ўвай расканто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расканто́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Куёўшыцьпераварочваць, рабіць беспарадак’ (ТС). Гл. куёўдзіцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)