пяро́, мн. пёры ср., в разн. знач. перо́;

стра́усавае п. — стра́усовое перо́;

п. руля́ — перо́ руля́;

ве́чнае п. — ве́чное перо́;

вага́ пяра́спорт. вес пера́;

адны́м ро́счыркам пяра́ — одни́м ро́счерком пера́;

бо́йкае п. — бо́йкое перо́;

во́страе п.о́строе перо́;

про́ба пяра́ — про́ба пера́;

вало́даць пяро́м — владе́ть перо́м;

вы́йсці з-пад пяра́ — вы́йти из-под пера́;

разбо́йнікі пяра́презр. разбо́йники пера́;

што напі́сана пяро́м, таго́ не вы́рубіш (вы́сечаш) тапаро́мпосл. что напи́сано перо́м, того́ не вы́рубишь топоро́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Metamorphse

f -, -n метамарфо́за, пера(ў)тварэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

herǘberführen

vt

1) пераво́дзіць

2) пера- во́зіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bewältigen

vt (пера)адо́льваць; до́бра выко́нваць

2) перамага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

verwchseln

vt (пера)блы́таць, прыма́ць адно́ за друго́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

over-

pref.

за-, пера-, звыш- (азнача́е празьме́рнасьць, высо́кую ступе́нь)

overcrowded — перапо́ўнены

overfull — запо́ўны

oversize — завялі́кі (паме́рам)

overfast — звышху́ткі

overpolite — залі́шне ве́тлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Verwndlung

f -, -en

1) пера(ў)тварэ́нне

2) тэатр. пераме́на дэкара́цый

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wndlung

f -, -en змяне́нне, пера(ў)тварэ́нне

ine ~ erfhren* [erliden*] — змяні́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пе́р’е собир., ср. перо́, пе́рья мн.;

ні пу́ху ні пе́р’я! — ни пу́ха ни пера́!;

варо́на ў паўлі́навым пе́р’і — воро́на в павли́ньих пе́рьях

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Пераста́ча, трэстамі ’перахват’ (саліг., Нар. словатв.), рус. пск., цвяр. перестачиться ’супраціўляцца, упірацца’. Да пера- і стачыць (гл.) ці пера і стаць (< -statja).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)