foam​2 [fəʊm] v. пе́ніцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адшумава́ць

‘скончыць шумаваць, пеніцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адшуму́е адшуму́юць
Прошлы час
м. адшумава́ў адшумава́лі
ж. адшумава́ла
н. адшумава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адшумава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мусі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. што. Спец. Узбіваць пену, прымушаць што‑н. пеніцца.

2. Спец. Іскрыцца, пеніцца (пра напіткі).

3. перан.; што. Кніжн. Перавялічваць, раздуваць значэнне чаго‑н.

[Ад фр. mousser — пеніцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыпу́чы, -ая, -ае.

1. Які ўтварае шыпенне.

Шыпучая змяя.

2. Які пеніцца і злёгку шыпіць ад выдзялення вуглякіслага газу (пра напіткі).

Шыпучыя віны (штучна газіраваныя).

|| наз. шыпу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурды́ліць

‘пеніцца; пеніць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бурды́лю бурды́лім
2-я ас. бурды́ліш бурды́ліце
3-я ас. бурды́ліць бурды́ляць
Прошлы час
м. бурды́ліў бурды́лілі
ж. бурды́ліла
н. бурды́ліла
Загадны лад
2-я ас. бурды́ль бурды́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бурды́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Пу́тацца ’шумець, пеніцца’ (іўеў.). Лаўчутэ (Балтизмы, 49), са спасылкай на Вяржбоўскага, выводзіць з літ. putóti ’пеніцца’. Гл. таксама пу́ты ’пена’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fizz [fɪz] v. шыпе́ць, бурбо́ліць, пе́ніцца (пра вадкасці, напіткі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

musować

незак. шыпець, пеніцца; віраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шумава́ць, ‑муе; незак.

Абл. Пеніцца. Паток .. выбіваецца напаверх .. [між] скальнага грунту, кіпіць і шумуе. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́нящийся

1. прич. які́ (што) пе́ніцца;

2. прил. пе́ністы, пе́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)