паціска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. паціска́ць — паціснуць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

це́паць

‘паціскаць плячыма’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. це́паю це́паем
2-я ас. це́паеш це́паеце
3-я ас. це́пае це́паюць
Прошлы час
м. це́паў це́палі
ж. це́пала
н. це́пала
Загадны лад
2-я ас. це́пай це́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час це́паючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

zżymać

незак. паціскаць;

zżymać ramiona (ramionami) уст. а) паціскаць плячыма;

сутуліцца; горбіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

handshake

[ˈhændʃeɪk]

1.

n.

по́ціск рукі

2.

v.i.

паціска́ць адзі́н аднаму́ руку́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сце́паць ’калаціць’ (ТС), ’паціскаць плячыма’ (Стан.), сцёпаць ’рухаць, варушыць’ (Сцяшк. Сл.), сцепану́ць ’упасці, шлёпнуць’ (Нар. Гом.), сцепану́ць ’тармаснуць’ (Янк. 3.), сцепену́ць ’калатнуць’, стыпыну́тэ ’тс’ (драг., Ск. нар. мовы), сцепену́цца, сцепну́цца ’калатнуцца’ (ТС). Да цепаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пацю́паць ’патаўчы, паціскаць’ (Варл.). Да па- і цюпаць ’размешваць што-н.’, ’павольна ісці’, у якім Грынавяцкене (Сл. ПЗБ, 5, 380) бачыць балтызм, параўн. літ. čiupėnti ’павольна ісці’, ciupa ’марудны’. Сюды ж пацюпенька ’нерухавая, няручая дзяўчына’ (Варл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

clasp​2 [klɑ:sp] v.

1. сціска́ць, заціска́ць; паціска́ць (рукі)

2. абдыма́ць, абніма́ць;

clasp in one’s arms абніма́ць

3. зашпі́льваць, зашпіля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shrug

[ʃrʌg]

1.

v.t. (-gg-)

паціска́ць, паце́пваць (плячы́ма)

2.

n.

паце́пваньне плячы́ма

•

- shrug off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ściskać

незак.

1. ціснуць, сціскаць; паціскаць;

2. абдымаць, абнімаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wzruszać

незак. узрушваць, хваляваць, расчульваць;

wzruszać ramionami — паціскаць плячыма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)