traffic jam [ˈtræfɪkˌdʒæm] n. зато́р, «про́бка»;

get into a traffic jam патра́піць у про́бку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

потра́тить сов.

1. патра́ціць; (издержать) расхо́даваць, вы́даткаваць;

2. (время) патра́піць; (впустую) змарнава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

burn one’s fingers

патра́піць у бяду́, ле́зучы не ў сваё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

няста́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан нясталага. У Ірыніным характары заўважалася нясталасць. Сапрыка. Хацелася патрапіць бліжэй да трыбуны, каб бачыць, чуць усё, і.. [Кіра, Лёдзя, Пракоп] пабеглі, саромеючыся сваёй нясталасці. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

be on the scent of

патра́піць на чый сьлед, ісьці́ па чыі́м сьле́дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пацэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Трапіць у цэль. Алесь пацэліў дзвюма кулямі з трох — відаць было, як паляцелі каменныя пырскі. Караткевіч. // Патрапіць зрабіць. Доўга не мог пацэліць [Мароз], каб зашпіліць аплік каўняра. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацэ́ліць (патрапіць у цэль) trffen* vt; das Ziel trffen*;

не пацэ́ліць das Ziel verfhlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цэль ж. Ziel n -(e)s, -e; Zelscheibe f -, -n (мішэнь);

патра́піць у цэль das Ziel trffen*; перан. ins Schwrze trffen*;

не патра́піць у цэль das Ziel verfhlen, fhlschießen* аддз. vi; перан. fhlschlagen* аддз. vi, ins Lere scheßen*;

рухо́мая цэль вайск. bewgliches Ziel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лі́шне, прысл.

1. Вельмі, празмерна. Цішыня... цягнецца лішне доўга і трывожна нездарма. На фронце — гэта, безумоўна, зацішша перад новай бурай. Брыль.

2. Многа, залішне. Не было часу лішне гаварыць, вясна ішла шпарка. Чорны. Людзі стараліся патрапіць след у след, каб лішне не ісці цаліной. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зла́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм.

1. Патрапіць рабіць што‑н. узгоднена, стройна. Зладзіцца пець. Зладзіцца танцаваць.

2. Атрымацца, уладзіцца. — Ніна — дзяўчына добрая, .. — пахваліла Ганна. — І табе, Зоська, чалавек добры надарыўся, лепшага і я табе пажадаць не магла. Дык няхай бы ўсё яно зладзілася, як трэба. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)