réihen

1. vt ста́віць у шэ́раг [рад]

2) нані́зваць

2. ~, sich ставі́цца ў шэ́раг [рад];

sich zu Kolónnen ~ пастро́іцца ў кало́ны;

sich an etw.(A) ~ непасрэ́дна ісці́ за чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кало́на ж.

1. архіт. Säule f -, -n, Kolónne f -, -n;

2. (людзей) Kolónnef -, -n;

пахо́дная кало́на вайск. Márschkolonne f;

кало́на па два вайск. Dóppelreihe -, -n;

кало́на па тры [чаты́ры] вайск. Dréierkolonne f [Víererkolonne];

пастро́іцца [пашыхтава́цца] ў кало́ну вайск. sich zur Kolónne réihen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рад​I м. разм. Réihe f -, -n;

у пе́ршых рада́х in vórderster Front;

рада́мі réihenweise;

2. матэм. Réihe f -, -n;

бяско́нцы рад unéndliche Réihe;

3. (пра гандлёвыя аб’екты) Réihe von Verkáufsstellen;

мясны́ рад Fléischmarkt m -(e)s;

4. вайск. Réihe f -, -n; Rótte f -, -n;

падво́ены [здво́ены] рад Dóppelreihe f;

няпо́ўны рад blínde Rótte;

пастро́іцца рада́мі sich in Reih und Glied áufstellen;

самкну́тымі [шчы́льнымі]рада́мі in geschlóssenen Réihen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ліне́йка ​1, ‑і, ДМ ‑нейцы; Р мн. ‑неек; ж.

1. Прамая лінія на паперы, дошцы і пад., якая дапамагае пісаць роўнымі радкамі, рабіць патрэбны нахіл літар. Сшытак у лінейку.

2. Планка для вычэрчвання прамых ліній. // Вылічальны, вымяральны інструмент такой формы. Маштабная лінейка. □ Юрку трэба было яшчэ купіць гатавальню, чарцёжную дошку, лагарыфмічную лінейку. Карпаў.

3. Адна з дарог унутры лагера, якая падзяляе яго на прамавугольныя ўчасткі — кварталы. [Пеця:] — Накінуўшы плашч-палатку, я хадзіў па лінейцы, якую толькі што сам старанна падмёў. Шамякін.

4. Строй у адну шарэнгу. Пастроіцца ў лінейку. // Збор (вайсковы, піянерскі, школьны), на якім удзельнікі выстраены ў шарэнгі. Вячэрняя лінейка. □ Зноў горны іграюць, На збор заклікаюць, Хутчэй на лінейку ідзём. Журба.

•••

Як па лінейцы — аб чым‑н. вельмі роўным, прамым, гладкім. Адсюль дарога была роўная, як па лінейцы, і была відаць далёка-далёка. Краўчанка.

ліне́йка ​2, ‑і, ДМ ‑нейцы; Р мн. ‑неек; ж.

Уст. Доўгі мнагамесны адкрыты экіпаж з падоўжнай перагародкай, у якім сядзяць бокам да напрамку руху. Грукочучы па мёрзлай зямлі, праляцела тройка сытых коней, запрэжаных у доўгую лінейку. Шамякін. Ззаду ехала чарада карэт, фаэтонаў і проста лінеек. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)