pastor

м. пастар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

parson [ˈpɑ:sn] n. dated свята́р, па́стар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

clergyman [ˈklɜ:dʒimən] n. (pl. clergymen) свята́р, свяшчэ́ннік, па́стар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

preacher [ˈpri:tʃə] n.

1. прапаве́днік

2. свята́р; па́стар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Pfrrer

m -s, - свята́р, па́стар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rector [ˈrektə] n.

1. прыхо́дскі свяшчэ́ннік; па́стар

2. рэ́ктар (універсітэта); дырэ́ктар шко́лы (у Вялікабрытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пастарава́ць ’пагаварыць’ (маст., Сцяшк. Сл.). Няясна. Магчыма, да пастар© (гл.), які прапаведваючы, (шмат) гаворыць. Утварэнне, як, напрыклад, укр. постаростувати ’быць старастаў’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Pstor

m -s, -stren па́стар, евангелі́сцкі свята́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Propst

m -es, Pröpste ста́ршы па́стар, благачы́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пастэ́рка ’жаночы капялюш’ (Касп.). З польск. pasterka ’саламяны дамскі капялюш з нізкім верхам і вялікім брылём’ (Варш. сл., 4, 79). Да пастар, пастыр ’пастух’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)