паспяшы́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шаць; зак.

Тое, што і паспяшацца. Андрэй паспяшыў падзяліцца радаснай навіной. Асіпенка. Баец апусціў аўтамат і паспяшыў Пракопу на дапамогу. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і паспяшацца. Палявою сцежкай, між жытоў, уподбег паспяшала да рэчкі дзяўчына. Краўчанка. Зноў дзіва: міма Алеся паспяшае да сходаў бацька. Весела падміргнуў сыну. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лапану́ць ’пабегчы, ірвануць, паспяшацца’ (карэліц., Нар. сл.) — балтызм. Параўн. літ. lapanóti ’бегчы’, lapénti ’хутка ісці, бегчы’. Канец слова ‑нуць на беларускай глебе атрымаў значэнне імгненнасці дзеяння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

überhásten

vt паспяша́цца (з чым-н., у чым-н.), зрабі́ць не паду́маўшы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uwinąć się

зак. хутка ўправіцца; паспяшацца з чым; скончыць (справу)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pośpieszyć się

pośpiesz|yć się

зак. паспяшацца;

pośpieszyć się ! — хутчэй!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Матля́цца, матля́тыса ’хістацца, знаходзячыся ў вісячым становішчы, вісючы, хістацца туды-сюды, з боку ў бок’ (ТСБМ, ТС; пін., Нар. лекс.), ’боўтацца’ (Ян.), ’ухіляцца ад працы, хадзіць без справы’ (шкл., Мат. Маг.), матля́ць ’матаць, размахваць, хістаць чым-небудзь’ (ТСБМ, ТС), матляну́цца ’матнуцца, памкнуцца, паспяшацца куды-небудзь’ (Нар. Гом.). Укр. мотля́тися, мо́тлятися. Да матла́ць < мата́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

double-park [ˌdʌblˈpɑ:k] v. паркава́ць машы́ну ў другі́ рад; перашкаджа́ць даро́жна-тра́нспартнаму ру́ху; запру́джваць ву́ліцу;

I’ll have to rush – I’m double-parked. Я павінен паспяшацца: я паставіў машыну ў другі рад.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паслужы́ць, ‑служу, ‑служыш, ‑служыць; зак.

1. Служыць некаторы час. Ці .. [Клім] добры ляснік, ці дрэнны — хто яго ведае. Хай паслужыць, пабачым. Ермаловіч. «Чаго, Ульянаў, за мяжу не збеглі вы?» — пытаўся суд. «Радзіме смерцю паслужу!» Вялюгін. [Таня:] — Вясёлы такі [шавец]... Усё смяецца, кажа, што цяпер туфлі надоўга паслужаць, танцаў няма... Асіпенка.

2. Стаць, з’явіцца чым‑н.; абумовіць што‑н. Паслужыць асновай. □ [Рэвалюцыйная сітуацыя] паслужыла адной з прычын, якія прымусілі царскі ўрад і памешчыкаў паспяшацца з адменай у Расіі прыгоннага права. Ларчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jolly​2 [ˈdʒɒli] adv. BrE, infml ве́льмі, надзвы́чай;

It was jolly hard work. Гэта была вельмі цяжкая работа.

♦

jolly well BrE, infml (эмфатычны выраз) : I wish you’d jolly well hurry up. Ты не мог бы паспяшацца?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)