Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паспяша́ццасов. поспеши́ть, поторопи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паспяша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Пастарацца зрабіць што‑н. хутчэй. — Касіць, хлопцы, касіць, — а не кірмашы спраўляць, — казаў Мікіта Рыла, — на пагодзе стала, трэба паспяшацца...Чарот.Юра паспрабаваў маляваць зайцоў, але выходзілі яны дужа падобныя на катоў, і ён паспяшаўся замазаць іх.Бураўкін.// Хутка пайсці. Прачнуўся Дзяніс досвіткам, сабраў у чамадан дарожныя рэчы, паклаў грошы ў кішэню і паспяшаўся на вакзал.Гроднеў.[Васіль Пятровіч] паспяшаўся ў вестыбюль, які поўніўся ўжо галасамі.Карпаў.// Зрабіць што‑н. паспешліва, неабдумана; пагарачыцца. Я два разы страляў па зайцу.. Першы раз паспяшаўся і бабахнуў здалёк.Ляўданскі.[Вадзім:] — Ну, выйшаў я з дому, азірнуўся і падумаў, што назад ужо халасцяком не вярнуся. І ад такой думкі неяк не па сабе стала. І, шчыра сказаць, завагаўся. Думаю, паспяшаўся.Гаўрылкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паспяша́ццаéilen vi (s); hásten vi (надта), sich beéilen;