Па́сека, пасе́ка, па́сіэка, па́сіка, па́сяка ’поле на месцы расчышчанага лесу’ (ТСБМ, Нас., Шат., Сл. ПЗБ, Бес.), ’поле ў лесе’ (Выг.), ’невялікая купа дрэў або гай у полі (дубняк, алешнік)’ (ТС), ’месца, дзе нядаўна быў высечаны лес’ (Некр., Серб.), ’папялішча’ (Маш.), ’месца, дзе стаяць вуллі’ (ТСБМ, Грыг., Маш., Сл. ПЗБ). Укр. па́сіка, рус. па́сека, польск. pasieka, чэш. paseka. Прасл. po‑sěka, якое з po‑sěkti ’пасячы’ — першапачаткова ’высечаныя кусты, якія спальваліся, і на іх месцы рабілася поле’ (Махэк₂, 436), пазней і ’расчышчанае месца для вулляў’ (Праабражэнскі, 2, 26; Брукнер, 398; Фасмер, 3, 211). Сюды ж бяроз. па́сек ’пчаляр’ (Сл. ПЗБ). Больш падрабязна гл. таксама Мюллер (ZSl., 17, 1972 (1), 27), Каткоў (УЗ МОПИ, 341 (1969), 139).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
па́сека
1. Поле на месцы высечанага лесу (БРС); ляда (Смал.).
2. Месца, дзе стаяць ці стаялі вуллі (паўсям.).
3. Месца, дзе высеклі лес (БРС). Тое же пасе́ка (Слаўг.).
4. Участак лесу, прызначаны для высечкі (БРС).
5. Паша, выпас; луг на месцы высечанага лесу (Барыс., Стаўбц.).
□ в. Пасека Ст.-дар., ур. Вашчы́лава Пасека (поле, лес) каля в. Шаламы Слаўг., ур. Ананьева Пасека каля в. Ст. Каменка Слаўг., ур. Пасека (луг) каля в. Пруды Стаўбц.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Па́сека-Дварча́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Па́сека-Дварча́ны |
| Р. |
Па́сека-Дварча́н
Па́сека-Дварча́наў |
| Д. |
Па́сека-Дварча́нам |
| В. |
Па́сека-Дварча́ны |
| Т. |
Па́сека-Дварча́намі |
| М. |
Па́сека-Дварча́нах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Па́сека-Слабо́дка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Па́сека-Слабо́дка |
| Р. |
Па́сека-Слабо́дкі |
| Д. |
Па́сека-Слабо́дцы |
| В. |
Па́сека-Слабо́дку |
| Т. |
Па́сека-Слабо́дкай
Па́сека-Слабо́дкаю |
| М. |
Па́сека-Слабо́дцы |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пчальні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Тое, што і пасека (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
apiary [ˈeɪpɪəri] n. па́сека, пчальні́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пчальні́к, -ка́ м. па́сека ж., пче́льник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
подсе́ка с.-х. ля́да, -ды ж., па́сека, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)